Był twórcą największych sukcesów polskiej siatkówki. Prowadzona przez niego drużyna zdobyła mistrzostwo świata w Meksyku w 1974 roku, a dwa lata później - w 1976 r. - złoty medal olimpijski w Montrealu. W 1975 r. w mistrzostwach Europy Polacy wywalczyli pod wodzą Huberta Wagnera srebrny medal. Z siatkówką Wagner był związany od zawsze. Ukończył AWF w Warszawie. Jako zawodnik grał w klubach warszawskich: AWF i Skra. Zdobył cztery tytuły mistrza Polski w latach 1963-1968. Występował w reprezentacji Polski w latach 1961-1971. Zdobył brązowy medal mistrzostw Europy w roku 1967. Grał w drużynie, która w 1968 r. na igrzyskach olimpijskich w Meksyku zajęła piąte miejsce. W latach 1978-1979 był trenerem kobiecej reprezentacji Polski. Przez wiele lat prowadził zespoły pierwszoligowe. Przed śmiercią pełnił funkcję sekretarza generalnego PZPS. Był również komentatorem sportowym w TV. Do Wagnera przylgnęło określenie "Kat". Było ono synonimem katorżniczej, ponad siły, pracy narzucanej zawodnikom. To on ogłosił Polakom, że zdobędzie złoty medal w Montrealu. Wywołało to burzę nieprzychylnych komentarzy prasowych. Wagner wiedział jednak, co mówi. Zapowiedziany złoty medal zdobył w imponującym stylu. Cała Polska emocjonowała się piątymi setami Polaków. Gdy przeciwnicy całkowicie opadali z sił, nasi dopiero się rozgrzewali.