Już w 1960 r. wydał poza cenzurą trzy numery literackiego almanachu "Syntaxis", w któym autorzy podpisywali swoje utwory. Nakład 300 egzemplarzy. Ginzburg dostał za to dwa lata łagru. W 1966 r. wydał "Białą księgę", zawierającą materiały z procesu Andrieja Siniawskiego i Julija Daniela. W 1968 r. w "procesie czterech" był jednym z oskarżonych o przygotowywanie i rozpowszechnianie antysowieckiej literatury i kontakty z emigracją, za co dostał pięć lat. W 1974 r. został dysponentem Rosyjskiego Społecznego Funduszu Pomocy Więźniom Politycznym w Rosji, założonego przez Aleksandra Sołżenicyna. Jeden z założycieli Moskiewskiej Grupy Helsińskiej, za co w procesie w 1978 r. dostał osiem lat łagru o zaostrzonym rygorze. Rok później wymieniono Ginzburga wraz z kilkoma innymi więźniami sumienia na dwóch sowieckich szpiegów. Mieszkał w USA, później we Francji (komentator tygodnika emigracyjnego "Russkaja Mysl").