Choroba wirusowa, polegająca na osłabieniu zdolności odpornościowych organizmu, co powoduje szczególną jego podatność na infekcje; objawia się postępującym osłabieniem, bezpośrednią przyczyną zgonu staje się najczęściej infekcja ropna lub zapalenie płuc nie poddające się leczeniu. AIDS przenosi się drogą płciową, przez krew bądź przez błony śluzowe; nieznane są przypadki zakażeń przez używanie tych samych przedmiotów (np. sztućców) lub pomieszczeń (łazienki); chorobę opisano na pocz. lat 80., wirus HIV, powodujący chorobę, wyizolowano 1983-84; AIDS wykrywa się za pomocą specjalnych testów, wskazujących na obecność w organizmie wirusa HIV, co świadczy o zakażeniu. O początku choroby AIDS mówi się, gdy liczba białych ciałek krwi spadnie u człowieka poniżej 200 na 1 ml krwi; za grupy szczególnego zagrożenia uważa się homoseksualistów, narkomanów wstrzykujących sobie środki uzależniające niesterylnymi strzykawkami, dzieci rodziców z grup ryzyka, biorców transfuzji krwi, heteroseksualnych partnerów osób zakażonych. Brak jest skutecznego leku; ob. leczenie kilkoma specjalnie zestawionymi medykamentami; w niektórych krajach Afryki Równikowej, w RPA, a także w USA i na Haiti przybrała rozmiary epidemii (Botswana - 36 proc. ludności; RPA - 20 proc.); od wykrycia infekcji przed 20 laty do końca 2000 zmarło 22 mln osób, 58 mln zostało zakażonych, w tym tylko w 2000 roku - 5 mln (w Polsce 1999 wg rozbieżnych szacunków 6 do 17 tys.); 2001 ONZ uznało epidemię AIDS za największe zagrożenie ludzkości w czasach nowożytnych; mimo istnienia ok. 20 szczepionek spowolniających rozwój choroby, ich zastosowanie napotyka na barierę w postaci wysokich kosztów leczenia (ok. 12 tys. dol. rocznie), na które stać tylko najbogatsze kraje.