Sinozęby, a właściwie król Harald Sinozęby był duńskim władcą, który w 940 roku przyjął chrzest kraju. Opanował Norwegię i prowadził stałe wojny z sąsiadami i wewnętrznymi wrogami. Pozbawił go tronu własny syn i król zmarł na wygnaniu. Wyniki wykopalisk prowadzone przez duńskich archeologów na wyspie Zelandii, rozkopujących tam cmentarzysko rycerzy Sinozębego rzuciły nowe światło na ten fragment dziejów. Wbrew dotychczasowym przekonaniom, iż podstawę królewskiej armii stanowili rodowici Duńczycy okazało się, że większość jej wojów było Słowianami z ziem dzisiejszej Polski oraz Norwegami. Dowodzą tego znajdowane fragmenty broni i ceramiki. Liczna obecność obcych przybyszy na służbie króla potwierdza wysuwane już wcześniej przypuszczenia o znaczącym cudzoziemskim wkładzie w budowę fundamentów państwowości duńskiej.