Zaproponowaną amebie do pokonania trasę stanowił 30-centymetrowy kwadratowy labirynt ze ścieżkami, niekiedy ślepymi. Gdy przy dwóch różnych wyjściach z labiryntu umieszczono dwa kawałki pożywienia, ameba docierała tam po najkrótszej drodze, dokonując prawidłowych wyborów pomiędzy właściwymi ścieżkami, wiodącymi do najbliżej położonego pokarmu, a ślepymi uliczkami. Pokarm ameb ma mikroskopijne rozmiary - są to jeszcze mniejsze pierwotniaki i bakterie. Fakt, że ameba rozwiązuje tę złożoną, labiryntową zagadkę, badacze podsumowują następująco: "Ten znamienny proces obliczeniowy, dokonywany przez pojedynczą komórkę, wskazuje, że materiał komórkowy może wykazywać prymitywny rodzaj inteligencji". Odkrycia dokonali Toshiyuki Nakagaki i jego współpracownicy z Bio-Mimetic Control Research Centre w Nagoi (Japonia).