Urodzony w 1940 r. w Warszawie Karpiński napisał kilkanaście książek i ponad dwieście artykułów z dziedziny socjologii, metodologii nauk społecznych i najnowszej historii Polski. Był uczestnikiem wydarzeń marcowych w 1968 roku, został aresztowany na kilka miesięcy za współorganizowanie zebrań i demonstracji. Ponownie aresztowano go za działalność opozycyjną w 1969 roku. Po wyjściu z więzienia w 1971 roku publikował pod pseudonimem "Marek Tarniewski" w paryskiej "Kulturze". W 1976 roku podpisał oświadczenie 14 intelektualistów, solidaryzujących się z wystąpieniami robotniczymi. Od 1978 roku przebywał za granicą. Wykładał socjologię we Francji, Wielkiej Brytanii i USA. Po wprowadzeniu stanu wojennego w Polsce był współzałożycielem Komitetu Poparcia Solidarności w Nowym Jorku. Pracował też w Pradze w Open Media Research Institute - instytucie badania krajów Europy Środkowej i Wschodniej i byłego ZSRR. Od roku 1997 pracował w Instytucie Socjologii Uniwersytetu Warszawskiego. Był autorem takich prac jak: "Ewolucja czy rewolucja" (1975), "Porcja wolności" (1979), "Polska, komunizm, opozycja. Słownik" (1985), "Dziwna wojna" (1990), "Kultura i wielość rzeczywistości. Filozofia i socjologia kultury" (1992), "Trzecia niepodległość. Najnowsza historia Polski" (2001), "Wykres gorączki. Polska pod rządami komunistów" (2001). - Znam go od 1963 roku, był właściwie moim nauczycielem - wspomina prof. Antoni Sułek, socjolog z Uniwersytetu Warszawskiego. - Był to ujmujący i delikatny człowiek, o dużym poczuciu humoru, obdarzony niezwykle analitycznym umysłem, wyczuciem języka. Bardzo cenili go studenci.