Naukowcom od dawna znana jest bakteria Delftia acidovorans, która żyje na powierzchni bryłek złota. To ta sama bakteria, która potrafi przeżyć w wodnych roztworach złota, toksycznych dla życia. Na McMaster postanowiono poszukać więc wyjaśnienia nieznanego dotychczas mechanizmu, który pozwala bakterii przetrwać w toksycznym środowisku. Podczas analiz w laboratorium okazało się, że bakteria produkuje molekuły, które chronią jej błonę komórkową i jednocześnie wiążą jony złota znajdujące się w wodzie w cząsteczki złota. "To pierwszy dowód, że produkt metabolizmu może chronić przed toksycznością złota i prowadzić do biomineralizacji złota" - napisali autorzy w opisie badania zamieszczonym w piśmie Nature Chemical Biology. Jak wyjaśnił na stronach internetowych zespół z McMaster, wytrącane przez bakterie Delftia acidovorans cząsteczki złota to właściwie zaczątki większych bryłek, samorodków, które można znaleźć np. w złotonośnych strumieniach. "To mechanizm biomineralizacji złota, wyjątkowo mało dotychczas analizowany" - powiedział cytowany w komunikacie uniwersytetu Nathan Magarvey, badacz pracujący w instytucie chorób zakaźnych Michael G. DeGroote. Według Magarveya odkryty proces będzie mógł być wykorzystany w przyszłości w oczyszczaniu zanieczyszczonych wód w kopalniach złota. Jest to też początek dalszych badań nad rolą naturalnych molekuł. "Koncentrujemy się na tym, jak bakterie wytwarzają molekuły i jakie są potencjalne korzyści wynikające z istnienia tych molekuł dla medycyny i dla kwestii ekologicznych. Nasz następny cel to bakterie, które żyją na powierzchni ludzkiej skóry i wewnątrz organizmu ludzkiego. Chcemy odkryć, jakie znaczenie dla naszego samopoczucia i zdrowia mają związane z człowiekiem bakterie i ich metabolity" - powiedział Magarvey.