Sprzedaż biletów ruszyła o godz. 10. Jak podaje Filharmonia Narodowa, gdzie w niedzielę odbędzie się koncert, po 1,5 godz. od rozpoczęcia bilety były już wyprzedane. Publiczność w niedzielę usłyszy także III Symfonię Lutosławskiego. Orkiestrę Symfoniczną Filharmonii Narodowej poprowadzi Jacek Kaspszyk. Podczas występu zostanie powtórzony program sprzed 25 lat. Wówczas koncertem w ramach "Warszawskiej Jesieni" dyrygował sam Lutosławski. Tak jak 25 lat temu po koncercie zaplanowano otwarte spotkanie artystów z publicznością. Jedyny koncert na fortepian Lutosławski ukończył w 1988 r. na zamówienie Festiwalu w Salzburgu. Według muzykologa Andrzeja Chłopeckiego wielką podnietą do napisania utworu było dla kompozytora "pojawienie się pianisty tak niezwykłego, jak Krystian Zimerman, z myślą o którym utwór powstawał, choć i inni liczni interpretatorzy udowadniają jego niezwykłą estradową atrakcyjność". "Następną z przyczyn był fakt, że w latach osiemdziesiątych technika kompozytorska Witolda Lutosławskiego, choć dalej nieustannie zmienna i ulegająca przeobrażeniom, stała się w jego samokrytycznym osądzie nieskazitelna" - pisał Chłopecki w "PostSłowiu", swojej ostatniej publikacji poświęconej utworom kompozytora. Zimerman zainaugurował obchody 100. rocznicy urodzin Lutosławskiego występem w Londynie 25 stycznia - w dniu 100. rocznicy urodzin Lutosławskiego. Wówczas pianista poinformował, że chciałby wystąpić z Koncertem fortepianowym na "Warszawskiej Jesieni". Zapowiedź występu wzbudziła wielkie zainteresowanie, podobnie jak każdy z nielicznych występów Zimermana na polskiej estradzie. Pianista w tym roku wystąpił z koncertem Lutosławskiego także m.in. w Londynie, Paryżu i Berlinie. Warszawski koncert ma być jedynym w Polsce występem artysty w ramach tego światowego tournee. Krystian Zimerman urodził się 5 grudnia 1956 r. w Zabrzu. Od początku nauki do ukończenia Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Katowicach w 1976 r. kształcił się pod kierunkiem pianisty Andrzeja Jasińskiego. Międzynarodowa kariera pianisty rozpoczęła się w 1975 r. zwycięstwem w Międzynarodowy Konkursie Chopinowskim w Warszawie. Szybko dołączył do światowej elity pianistycznej występując z najlepszymi orkiestrami na świecie. W 1976 r. zagrał z Berlin Philharmonic pod batutą Herberta von Karajana. Potem występował także pod dyrekcją m.in. Leonarda Bernsteina, Pierre'a Bouleza, Kiryła Kondraszyna i Simona Rattle'a. Po raz pierwszy wystąpił w Stanach Zjednoczonych w 1979 r. z New York Philharmonic. Nie odpowiadał mu sposób traktowania przez dyrygentów partii orkiestrowych w koncertach Fryderyka Chopina. W celu zaprezentowania swojej własnej wizji utworów pianista powołał do życia Polską Orkiestrę Festiwalową. W 1999 r. z okazji 150. rocznicy śmierci Chopina pianista odbył z zespołem światowe tournee. Artysta daje rocznie około 50 koncertów, przygotowując się bardzo starannie do każdego z nich. Na występy zabiera własny fortepian. Najbardziej doceniane są jego interpretacje muzyki romantycznej. Nawiązania do niej, a szczególnie do muzyki Chopina, można odnaleźć w Koncercie fortepianowym Lutosławskiego.