- Wystawa poświęcona jest pamięci wybitnego twórcy, który odszedł od nas w zeszłym roku - powiedział kurator galerii Krzysztof Żwirblis. Podkreślił, że Starowieyski był przez szereg lat związany z Teatrem Studio, do którego spektakli projektował plakaty. - W depozycie Galerii pozostawił dwie ze swoich monumentalnych prac, które zaprezentujemy na wystawie - powiedział Żwirblis. Będą to: "Fecit Prague Manui Satanis" (tzw. "praski teatr rysowania") z 1988 r. oraz "Przeciw Becketowi" z 1995 r. Żwirblis tłumaczył, że "teatry rysowania" były rodzajem działania plastycznego, podczas którego artysta tworzył, w obecności zgromadzonej publiczności, olbrzymi, kilkunastometrowy obraz. Franciszek Starowieyski - malarz, grafik, scenograf i kolekcjoner, autor plakatów, ilustracji, opracowań graficznych książek oraz obrazów - zmarł 23 lutego 2009 r. w wieku 79 lat. Urodził się w Bratkówce koło Krosna na Podkarpaciu w rodzinie szlacheckiej pieczętującej się herbem Biberstein. Malarz utrzymywał, że wcielił się w niego duch żyjącego w XVII wieku przodka i konsekwentnie podpisywał swe prace datami o trzysta lat wcześniejszymi. W jednym z wywiadów wyjaśniał: "Ja żyję w tamtych czasach, a reszta - to, co później się zdarzyło, aż do pozornego dziś - jest tylko kwestią wyobraźni". Franciszek Starowieyski, pseudonim artystyczny Jan Byk, studiował na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie (1949-1952), m.in. w pracowni Wojciecha Weissa oraz na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie (1952-1955). Uprawiał rysunek, plakat (ponad 300 prac), malarstwo ścienne i scenografię. Wykształcił w malarstwie własny styl, charakteryzujący się m.in. rysunkową formą o kaligraficznej precyzji kreski. Popularność zyskał w latach 60. jako autor plakatów teatralnych i filmowych. Zajmował się także malarstwem, grafiką użytkową, scenografią teatralną i telewizyjną. Był twórcą tzw. Teatru Rysowania - pokazów wirtuozerii rysowania, które zrealizował około 30 razy. Laureat wielu nagród, m.in.: Grand Prix na Biennale Sztuki Współczesnej w Sao Paulo (1973), Grand Prix za plakat filmowy na festiwalu w Cannes (1974), Grand Prix na Międzynarodowym Festiwalu w Paryżu (1975), Annual Key Award gazety Hollywood Reporter (1975-1976), nagrody na Międzynarodowym Biennale Plakatu w Warszawie i na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Chicago (1979-1982).