Pokaz przedpremierowy wystawy odbędzie się we wtorek, 14 czerwca, zaś od środy prace będą dostępne dla wszystkich chętnych. Zdjęcia wystawione będą w budynku wilanowskiej oranżerii. Wystawa potrwa do 15 sierpnia. Wystawa została zorganizowana w ramach programu "Uśpiony kapitał". Stworzony przez Fundację Profile program ma prezentować najciekawsze prywatne kolekcje sztuki. Jedną z takich kolekcji dysponuje Stefana Okołowicz, fotograf zafascynowany twórczością Witkacego. Dostępnych do obejrzenia będzie około 600 zdjęć. Zaprezentowany zbiór ma ukazać Witkacego, jako nie tylko pisarza i filozofa, lecz także aktywnego fotografa. - Witkiewicz robił zdjęcia od dzieciństwa, kiedy dostał swój pierwszy aparat. Niestety, duża część jego archiwum została zniszczona w czasie wojny - powiedział Okołowicz. - Wprowadzeniem do wystawy są zdjęcia pochodzące z domu rodzinnego Witkiewiczów, będące zarazem jednym z najstarszych polskich fotografii w ogóle - dodał Okołowicz. Wystawa obejmuje nie tylko słynne autoportrety artysty, lecz także scenki improwizowane przez Witkacego na potrzeby zdjęcia, tatrzańskie i morskie pejzaże oraz cykle portretowe, przedstawiające przyjaciół i bliskich artysty. Wystawione będą również fotografie współpracujących z Witkacym fotografów: Józefa Głogowskiego, Tadeusza Langiera i Mieczysława Choynowskiego. W sumie, prócz prac Witkacego zostaną zaprezentowane prace ok. 50 innych autorów. Wystawa podzielona będzie na trzy części: pierwsza dotyczyć będzie wczesnych prac Witkacego i zdjęć stworzonych w jego domu rodzinnym. Cześć druga to fotografie przyjaciół i współpracowników Witkacego, a część trzecia ponownie skupi się na osobie autora "Szewców". Wystawie towarzyszy publikacja albumu z wystawionymi zdjęciami, pt. "Witkacy i inni. Z kolekcji Stefana Okołowicza i Ewy Franczak". Stanisław Ignacy Witkiewicz zwany Witkacym (1885-1939) był malarzem, fotografem, pisarzem, dramaturgiem i filozofem. W dzieciństwie nie chodził do szkoły. Edukację zapewnił mu ojciec - malarz i krytyk sztuki Stanisław Witkiewicz, który sprowadzał do domu wybitnych korepetytorów, często uniwersyteckich profesorów. Studiował na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. W 1914 r. jako rysownik i fotograf wziął udział w wyprawie etnograficznej swojego przyjaciela Bronisława Malinowskiego na Wyspy Trobriandzkie. Przeżył w Rosji rewolucję październikową, która wywarła ogromny wpływ na jego - pesymistyczną w swojej wymowie - twórczość literacką. Pierwsze twórcze próby Witkacy podjął mając osiem lat. Napisał wówczas tzw. dramaty dziecięce - "Karaluchy", "Król i złodziej". W 1910 r. zadebiutował powieścią "622 upadki Bunga, czyli demoniczna kobieta". Do najbardziej znanych dzieł literackich należy dramat "Szewcy", społeczno-obyczajowe studium o polskim charakterze narodowym "Niemyte dusze" oraz powieści "Pożegnanie jesieni" i "Nienasycenie". 18 września 1939 r., dzień po wkroczeniu Armii Czerwonej na tereny Polski, Witkacy popełnił samobójstwo w Jeziorach w ówczesnym woj. poleskim.