Nazwiska laureatów konkursu zostaną ogłoszone 13 grudnia, podczas uroczystego wernisażu wystawy, jednak już w czwartek Pałac Sztuki (część zwana Dolnym Pałacem Sztuki) udostępnił zwiedzającym wszystkie prace malarskie, które wzięły udział w konkursie. Obrazy są oznaczone godłami, więc nie można jeszcze poznać ich autorów. Większość prac jest bardzo barwna i pokazuje postacie ludzkie w różnych sytuacjach. - Wszystkie nadesłane prace są piękne, wartościowe. Uczniowie wykonali je różnymi technikami malarskimi, ale przeważają obrazy malowane farbami olejnymi na płótnie. Jest też wiele technik "poszukujących", np. kolaże - powiedziała w czwartek koordynatorka konkursu, Małgorzata Hołówka z Zespołu Państwowych Szkół Plastycznych w Krakowie - organizatora biennale. Ekspozycja czynna będzie do 1 stycznia 2013 r. Młodzi plastycy zgłaszali prace nie tylko w kategorii na najlepszy i najbardziej interesujący obraz. Walczą też o miano autora najciekawszej recenzji na temat wydarzenia artystycznego, np. wystawy. Teksty krytyczne młodzieży czyta obecnie jury. Trzecia kategoria, w której młodzież wzięła udział, to praca społeczna na rzecz najbliższego środowiska. Jej laureatami zostaną osoby promujące kulturę oraz dostrzegające problemy i potrzeby lokalnej społeczności. Sześciorgu zwycięzcom 5. Ogólnopolskiego Biennale Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego zafunduje pięciodniową wycieczkę do Paryża. Celem odbywającego się od 2002 r. ogólnopolskiego konkursu jest upamiętnienie postaci Józefa Czapskiego oraz zachęcenie młodzieży do twórczości i działalności artystycznej. Józef Czapski urodził się w 1896 r. w Pradze, zmarł w 1993 r. w Maisons-Laffitte pod Paryżem. Był malarzem i pisarzem. Studiował prawo w Petersburgu oraz sztuki piękne w Warszawie i Krakowie. Brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej w latach 1919-1921. W latach 30. współpracował z "Głosem Plastyków" i "Wiadomościami Literackimi". Podczas II wojny światowej był więziony w Starobielsku i Griazowcu w ZSRS. W 1941 r. zwolniony na mocy układu Sikorski-Majski, wstąpił do armii gen. Andersa. Po II wojnie na stałe zamieszkał we Francji. Tam z Jerzym Giedroyciem oraz Zofią i Zygmuntem Hertzami współorganizował Instytut Wydawniczy, nakładem którego ukazywał się miesięcznik "Kultura". Czapski opublikował po wojnie wspomnienia i zbiory esejów, m.in. "Na nieludzkiej ziemi", "Czytając", "Patrząc". Z przyczyn politycznych w PRL jego prace pokazywano w Polsce rzadko, a na jego teksty był zapis cenzury.