Będzie to pierwsze w Polsce tak obszerne, zdigitalizowane archiwum poetyckie, dostępne bez ograniczeń zarówno dla użytkowników indywidualnych, jak i instytucji naukowych. Archiwum Agnieszki Osieckiej, z którego - po digitalizacji - będzie można korzystać w internecie to m.in. ok. 1300 teczek A4 i trzech tysięcy fotografii, odbitek i negatywów. Zbiór składa się z dwóch części: osobistych materiałów poetki oraz z części literackiej, na którą składają się m.in. programy teatralne, plakaty teatralne, recenzje. Osobiste materiały Osieckiej to m.in. jej rękopisy i maszynopisy wierszy, prozy i sztuk; dzienniki, które w grubych zeszytach autorka prowadziła od czasów dzieciństwa (lata 50.) do lat 90., dzienniki z podróży, notesy, kalendarze, obfita korespondencja, na którą składają się listy do i od przedstawicieli ludzi polskiej literatury: m.in. Jeremiego Przybory, Jerzego Giedroycia, Marka Hłaski. Ważną część archiwum stanowią dokumenty Osieckiej (legitymacje, indeksy, itp.) oraz duży zbiór fotografii autorstwa samej poetki, która podczas studiów na wydziale reżyserii w łódzkiej Szkole Filmowej zainteresowała się fotografią. Zachowały się także przedmioty należące do poetki, m.in. otrzymane ordery, biurko, rower, aparat fotograficzny, części ulubionej zastawy kuchennej, apaszki, okulary, które zostały sfotografowane na potrzeby Archiwum Cyfrowego. Agnieszka Osiecka zmarła 7 marca 1997 r. Rodzina poetki przekazała jej archiwum bezpłatnie na 10 lat w depozyt do Muzeum Literatury w Warszawie. Gdy termin depozytu minął, rodzina zdecydowała się nieodpłatnie udostępnić archiwum Osieckiej, wcześniej uporządkowane, zinwentaryzowane i zdigitalizowane. Merytoryczną opieką objął ten projekt historyk Andrzej Klubiński, pracownik Naczelnej Dyrekcji Archiwów Państwowych. Dyrektorem zarządzającym Archiwum została Magdalena Nosal, studentka Instytutu Muzykologii Uniwersytetu Warszawskiego, od lat związana z Fundacją "Okularnicy" im. Agnieszki Osieckiej. Dla Archiwum pracują też studentki i studenci archiwistyki na Wydziale Historii UW w ramach stażu. Opiekunem Archiwum jest - wraz z rodziną Agnieszki Osieckiej - Rada Fundacji "Okularnicy". Agnieszka Osiecka (1936-97) była poetką i autorką ponad dwóch tysięcy tekstów piosenek, z których wiele stało się przebojami. Wśród nich: "Okularnicy", "Damą być", "Niech żyje bal", Małgośka", "Nie spoczniemy", które przeszły do historii polskiej piosenki. Wiersze Osieckiej zostały zebrane m.in. w zbiorze "Wada serca", muzycznych widowiskach teatralnych ("Niech no tylko zakwitną jabłonie", "Apetyt na czereśnie") i telewizyjnych "(Listy śpiewające"). Pisała także prozę ("Biała bluzka", "Czarna wiewiórka"), książki dla dzieci i młodzieży ("Salon gier") i wspomnienia ("Szpetni czterdziestoletni"). Zajmowała się również dziennikarstwem i reżyserią - na początku lat 50. studiowała dziennikarstwo, potem rozpoczęła naukę w łódzkiej szkole filmowej.