- Głównym przesłaniem wystawy jest ukazanie decydującej roli Warszawy w ukształtowaniu osobowości Chopina - zwróciła uwagę podczas wernisażu wystawy jej kurator Barbara Hensel-Moszczyńska.Ekspozycja została podzielona na kilka stref tematycznych, jedna z nich to warszawskie salony. Wybitne i wcześnie ujawnione zdolności Chopina spowodowały, że Chopin w bardzo młodym wieku zaczął bywać w najświetniejszych salonach stolicy. - Zapraszał go Wielki Książę Konstanty do Belwederu i namiestnik gen. Józef Zajączek do Pałacu Namiestnikowskiego. Chopin często też uczestniczył w obiadach organizowanych przez guwernera syna Księcia Konstantego - Moriolles'a, z którego córką Aleksandryną połączyła go przyjaźń - mówiła kurator. W czwartkowe popołudnia przyjmowali gości rodzice Chopina. Bywali u nich profesorowie uniwersyteccy, m.in. Wojciech Żywny i Józef Elsner. Przedmiotem rozmów były nowości wydawnicze, spektakle teatralne, a główną atrakcją - gra Fryderyka na fortepianie. - Przechadzając się po wystawie, przechadzamy się w pewnym stopniu po Krakowskim Przedmieściu- mówiła Hensel-Moszczyńska. Na podłodze został umieszczony fragment planu ulicy z 1822 roku, prowadzący przez miejsca istotne dla życia Chopina - od rejonu Placu Trzech Krzyży do Placu Zamkowego. Pałac Kazimierzowski (ul. Krakowskie Przedmieście 26/28) w latach 1817-1831 był siedzibą Liceum Warszawskiego, do którego uczęszczał Fryderyk Chopin i w którym uczył jego ojciec - Mikołaj Chopin. Po przeprowadzce z Pałacu Saskiego w 1817 roku rodzina Chopinów zajmowała przez 10 kolejnych lat obszerne mieszkanie na drugim piętrze oficyny Pałacu Kazimierzowskiego. W 1818 r. w pałacu przy Krakowskim Przedmieściu 46/50 (obecnym Pałacu Prezydenckim) odbył się pierwszy publiczny koncert 8-letniego wówczas Fryderyka Chopina. W gmachu przy ul. Krakowskie Przedmieście 62 Chopin wielokrotnie grywał na koncertach Warszawskiego Towarzystwa Dobroczynności, a spod Pałacu Wesslów - dawnej Poczty Saskiej (ul. Krakowskie Przedmieście 25) - Chopin odjechał do Paryża, na zawsze opuszczając ojczyznę. W sali opowiadającej o teatrze w Warszawie czasów Chopina wiele miejsca poświęcono Teatrowi Narodowemu na placu Krasińskich, wzniesionemu w 1779 r. Nie tylko grano tam sztuki teatralne, ale również była to największa wówczas sala koncertowa Warszawy. Tam też trzy razy wystąpił Chopin w 1830 r. i tam odbyło się jego ostatnie spotkanie w warszawską publicznością. Chopin wyjechał z Warszawy 2 listopada 1830 r. Miał przebywać za granicą dwa lata. "Nasz Rodak, Wirtuoz i Kompozytor (...) wczoraj wyjechał z Warszawy dla zwiedzenia obcych krajów (...) Liczni przyjaciele tego artysty, na których czele znajdował się rektor Elsner odprowadzili go do Woli, gdzie przy pożegnaniu uczniowie Szkoły Muzyki wykonali śpiew" - pisał 3 listopada 1830 r. "Kurier Warszawski". Na wystawie oprócz zdjęć i autografów Chopina znajdują się cytaty zaczerpnięte z korespondencji artysty. Zgromadzono także widoki dawnej Warszawy, projekty architektoniczne, plany miasta, portrety osobistości i osób z kręgu Chopina, wykonane w różnych technikach, wydawnictwa z epoki w tym druki muzyczne, autografy Józefa Elsnera, Karola Kurpińskiego, wyroby rzemiosła artystycznego.