- Nie wyobrażam sobie silniejszej inspiracji niż czas, który wyzwala mnóstwo pytań, wątpliwości, lęków, czasem spełnienia i radości - podkreślił Mądzik. Plakaty i fotografie, także poświęcone życiu i przemijaniu, które zgromadzono na wystawie w Łazienkach Królewskich w Warszawie, wiążą się z twórczością teatralną artysty. Jak powiedział, "trzy dyscypliny, które uprawiam, łączy jedno: dramaturgia czasu". Zdaniem Mądzika, mimo że teatr daje najwięcej możliwości opowiedzenia o upływie czasu, sztuki wizualne także pozwalają uchwycić piętno korozji i rdzewienia, które czas pozostawia wszędzie wokół. - Niemal obsesyjnie upatruję śladu czasu w tym wszystkim, co mnie otacza - powiedział. Przemijanie, które artysta obserwuje, prowokuje go często do sięgnięcia po aparat fotograficzny. Fotografia z kolei prowadzi Mądzika ku plakatowi. Na tego typu pracach jego autorstwa można odnaleźć zresztą elementy zdjęć. - Lubię konfrontować witalną, żywą materię z odejściem. Plakat mi na to pozwala dzięki swojej lapidarności - tłumaczył Mądzik. Artysta stosuje plakat jako swoisty skrót myślowy, który pozwala mu zainteresować odbiorców. - W teatrze mam czas na budowanie napięcia i rozwijanie myśli, na głęboką refleksję - zaznaczył. Plakatem artysta chce z kolei prowokować, szybko wywierać wrażenie na odbiorcach, polegając na ich intuicji. Plakat ma być dla odbiorcy początkiem dłuższego kontaktu z twórczością artysty, zachęceniem do skupienia się na jego myśli, pełniej wyrażanej w sztukach teatralnych. - On nam wskazuje kierunek, w jakim możemy iść, aby głębiej zanurzyć się w temat - mówił. Leszek Mądzik (ur. 5 lutego 1945 r. w Bartoszowinach w Świętorzyskiem), reżyser, scenograf, profesor Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu, jest jednym z najwybitniejszych twórców teatru niekonwencjonalnego w Polsce. Ukończył historię sztuki na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim i reżyserię na Wydziale Sztuki Lalkarskiej w Białymstoku, filii warszawskiej Akademii Teatralnej. W 1969 r. założył Scenę Plastyczną KUL, gdzie po roku zaczął wystawiać przedstawienia. Pierwszą sztuką teatralną tam pokazaną było "Ecce Homo" (1970), zrealizowaną na podstawie scenariusza artysty. Mądzik jest autorem scenografii w teatrach polskich, portugalskich, francuskich i niemieckich. W 2007 r. w Teatrze Narodowym w Lizbonie przygotował oprawę sceniczną do sztuki "Makbet". W 1997 r. wyreżyserował sztukę "Pętanie" na potrzeby Teatru Telewizji. Był też autorem jej scenariusza i scenografii. Do najważniejszych przedstawień w reżyserii artysty należą też: "Tchnienie" (1972), "Kir" (1997), "Skrzydło anioła" (1999) i "Źródło" (2005).