Na scenie Filharmonii Narodowej w Warszawie rosyjskiemu pianiście towarzyszyć będzie orkiestra Sinfonia Varsovia pod kierownictwem rosyjskiego dyrygenta Aleksandra Sladkowskiego. Na koncercie ma się pojawić wnuk Siergieja, Aleksander Rachmaninow. Jest on założycielem Fundacji im. Siergieja Rachmaninowa, która zorganizowała światowe tournee upamiętniające 140. rocznicę śmierci kompozytora. Fundacja zajmuje się promocją mniej znanych dzieł kompozytora takich jak I Symfonia d-moll, kantata "Wiosna", IV Koncert fortepianowy g-moll i I Sonata fortepianowa. Główne obchody 140. rocznicy urodzin kompozytora odbędą się w 2013 r. Jubileuszowe koncerty zaplanowano w kilkunastu miastach na całym świecie, m.in. w Paryżu, Madrycie, Londynie, Moskwie, Petersburgu, Barcelonie, Mediolanie, Brukseli, Sao Paulo. Matsujew, który zaprezentuje się w niedzielę na warszawskiej scenie, jest laureatem XI Międzynarodowego Konkursu im. Piotra Czajkowskiego, który odbył się w Moskwie w 1998 r. Specjalizuje się w interpretacji utworów Rachmaninowa. We współpracy z fundacją imienia kompozytora Matsujew nagrał jego nieznane utwory. Nagrania dokonano w willi Senar w Szwajcarii, pianista grał na fortepianie Rachmaninowa. W rezydencji nad Jeziorem Czterech Kantonów kompozytor spędzał wakacje, obecnie mieszka tam jego wnuk. Siergiej Rachmaninow urodził się w Siemionowie k. Nowogrodu Wielkiego. Funkcjonują dwie daty jego urodzenia: 20 marca i 1 kwietnia 1873 r. Sam kompozytor przyjął tę drugą. Pochodził ze starego rodu, wywodzącego się od hospodara Mołdawii Stefana I. Pierwszych lekcji gry na fortepianie udzielała mu matka. Gdy dowiedziała się, że jej mąż roztrwonił rodzinny majątek, postanowiła przenieść się z pięciorgiem dzieci do Petersburga. Siergiej miał wtedy 8 lat. Rok później zaczął studia w Konserwatorium Petersburskim, nie zdobył tam jednak uznania profesorów. Wkrótce przeniósł się do Konserwatorium Moskiewskiego, gdzie także miał problemy z zaliczeniem egzaminów. Dzięki dyscyplinie narzuconej przez nauczyciela Nikołaja Zwieriewa Rachmaninowowi udało się ukończyć klasę fortepianu w 1891 r. oraz klasę kompozycji w 1892 r. Za operę "Aleko", którą była jego dyplomową kompozycją, młody kompozytor otrzymał złoty medal. Rachmaninow poświęcił się na początku kompozycji. W 1891 r. ukończył Koncert fortepianowy cis-moll i poemat symfoniczny "Kniaź Rościsław". Potem, zniechęcony klęską swojej I Symfonii, zaczął występować jako dyrygent i pianista, przyczyniając się m.in. do popularyzacji dzieł Aleksandra Skriabina. Po wybuchu rewolucji październikowej i zniszczeniu rodzinnej posiadłości Rachmaninow opuścił Rosję na zawsze. Najpierw udał się z rodziną do Szwecji, potem do Stanów Zjednoczonych. Zdobył uznanie występując jako pianista na scenach europejskich i amerykańskich. W latach 1933-39 mieszkał w Szwajcarii, potem powrócił do USA, gdzie pozostał do końca życia. Trudna sytuacja materialna i częste wyjazdy w trasy koncertowe sprawiły, że Rachmaninow nie miał czasu na komponowanie; po opuszczeniu Rosji napisał tylko sześć utworów. Pozostawił po sobie nagrania utworów m.in. Jana Sebastiana Bacha, Wolfganga Amadeusza Mozarta, Ludwiga van Beethovena, Franza Schuberta, Fryderyka Chopina, Felixa Mendelssohna, Roberta Schumanna, Ferenca Liszta, Edvarda Griega. W fonograficznym dorobku Rachmaninowa szczególne znaczenie mają interpretacje jego własnych kompozycji: czterech koncertów fortepianowych oraz cyklu "Rapsodii na temat Paganiniego". Jego Preludium cis-moll było jednym z najpopularniejszych utworów pierwszej poł. XX w. Rachmaninow zmarł 28 marca 1943 r. w Beverly Hills