Ciszek, urodzony w rodzinie polskich emigrantów, po wstąpieniu do zakonu jezuitów zgłosił się do pracy misyjnej w Rosji i przyjął obrządek wschodni. W chwili wybuchu II wojny światowej znajdował się na terenach polskich zajętych przez Armię Czerwoną. Aresztowany w 1940 roku przez 23 lata był więziony w ZSRR, z czego 15 lat spędził w łagrach na Syberii. Przetrwał, bo poświęcił się pomocy bliźnim. Po uwolnieniu, aż do śmierci w 1984 r. pracował w Ośrodku Studiów Wschodnich Uniwersytetu Fordham w Nowym Jorku oraz jako rekolekcjonista. Współwięźniowie już za jego życia mówili o nim "święty człowiek". Współbracia z zakonu jezuitów po jego śmierci postanowili zgromadzić dokumenty i świadectwa, które pozwoliłyby wynieść go na ołtarze. Proces beatyfikacyjny rozpoczęto w 1990 roku. Obecnie trwa jego "rzymski", najważniejszy etap.