Jak powiedział w piątek na konferencji prasowej w Warszawie kurator wystawy Marek Goździewski, na wystawie można zobaczyć m.in. kilka filmów Kwieka zrealizowanych w Warsztacie Formy Filmowej, w tym najgłośniejszy i najbardziej znany film "Twarz" z 1971 roku, z udziałem Jacka Łomnickiego (syna Tadeusza Łomnickiego), parodiującego mimiką Władysława Gomułkę. Uznawany za zaginiony film został odnaleziony zaledwie kilka tygodni temu. - Nie chcę opowiadać o szczegółach, ale znaleźliśmy go w nieoznakowanym pudełku - powiedział Goździewski. Publiczność będzie mogła zobaczyć na wystawie również film "Niechcice 15 IV 1973 - Dniem Sztuki w Niechcicach" (1973) zrealizowany w PGR Niechcice podczas warsztatów z młodzieżą, z artystą w roli operatora kamery, a także "Solidarne czekanie" (1980) - film zrealizowany podczas strajku w Szkole Filmowej w Łodzi. W Centrum Sztuki Współczesnej przypomniano też - dzięki fotografiom i zapisom wideo - wiele działań artystycznych Kwieka, m.in. akcję "Grupa społeczna sama ustanowi swoje cele, metody pracy i organizację" (przełom lat 70. i 80.), podczas której młodzi artyści i naukowcy dyskutowali nad organizacją swojej własnej grupy społecznej, jej wartościami i celami. Pokazano także cykle fotograficzne Kwieka m.in. "Taniec wolności" (1988), "Spotkania ze światłem" (1991), "Moja liturgia" (1993), obrazy z cyklu "Ekumenizm sztuki" (1988) oraz filmy wideo takie jak "Rozmowa z Bogiem I", "Rozmowa z Bogiem II" oraz tryptyk filmowy "Modlitwa wstawiennicza", "Alleluja" i "Rozmowa z bratem". Przedstawiona będzie również płaskorzeźba "Światło-miłość-spokój" (1980), od której wystawa bierze swój tytuł. - Wystawa ta to skrót twórczości z całego mojego życia. Prezentuje najważniejsze moje prace w różnych mediach" - mówił w piątek artysta Paweł Kwiek. Jak zapowiedział, podczas piątkowego wernisażu wystawy, o godzinie 18, zainauguruje on "globalną akcję artystyczną, społeczną i polityczną". Kwiek odczyta list, który wysłał do przedstawicieli polskiego rządu i do rządów ponad 80 krajów, których ambasadorzy są akredytowani w Warszawie, z którymi Polska utrzymuje stosunki dyplomatyczne. "Zwracam się do pana oraz rządu reprezentowanego przez pana kraju o przeprowadzenie międzynarodowej akcji (...) mającej na celu doprowadzenie do zaistnienia na Ziemi Trzech Światowych Dni Bez Wojny" - napisał w liście Kwiek. W jego opinii "wygaszenie na trzy dni ognisk wojennych i lokalnych konfliktów zbrojnych - trzy dni bez jednego wystrzału, wybuchu wojny czy odpalenia rakiety(...) oraz odpowiednia akcja w mediach - pozwoli ludziom uwierzyć, że świat pozytywnych wartości ma, może niewielką, ale ma przewagę nad światem zła" - argumentuje w piśmie artysta. Paweł Kwiek (ur. w 1951 w Warszawie) jest absolwentem Wydziału Operatorskiego Łódzkiej Szkoły Filmowej, którą ukończył w 1973 roku (dyplom w 1975). Od 1970 uprawia eksperymentalny film, sztukę wideo, fotografię oraz realizuje działania artystyczne z wykorzystaniem innych dyscyplin sztuki, kultury i nauk pokrewnych (filozofia, cybernetyka, poezja, socjologia, itp.). Razem z artystami, takimi jak Józef Robakowski, Jan Świdziński, Zbigniew Dłubak, Zofia Kulik i inni, zaliczany jest do kluczowych postaci polskiej neoawangardy lat 70. Był członkiem współzałożycielem Warsztatu Formy Filmowej.