Ta najwyższa akademicka godność została przyznana historykowi na mocy uchwały Senatu Uniwersytetu Warszawskiego z 16 grudnia 2009 r. Promotorem dorobku naukowego prof. Pipesa został prof. Henryk Samsonowicz z Instytutu Historycznego UW, a recenzentami profesorowie Władysław Serczyk z Uniwersytetu Rzeszowskiego oraz Wojciech Materski i Wiktoria Śliwowska z PAN. Prof. Richard Pipes urodził się w 1923 r. w Cieszynie, w zasymilowanej rodzinie polsko-żydowskiej, związanej z polską tradycją niepodległościową. Dzieciństwo i młodość spędził w Warszawie, gdzie zdał egzamin dojrzałości. W roku 1939 r. wraz z rodziną wyjechał do Stanów Zjednoczonych. Tam podjął studia historyczne na Cornell University, a po ich ukończeniu związał się z Uniwersytetem Harvarda w Cambridge, gdzie w roku 1950 obronił doktorat. Aż do roku 1996, kiedy przeszedł na emeryturę, prowadził tam wykłady z historii najnowszej i politologii, w szczególności z dziejów Rosji XIX i XX wieku oraz Europy Środkowo-Wschodniej po II wojnie. Prof. Pipes zajmuje się także najnowszymi dziejami Rosji i Europy Wschodniej oraz problematyką bezpieczeństwa globalnego i związanymi z tym zagrożeniami. - Nigdy nie dał się zwieść modzie, był jednym z pierwszych, którzy w systemie sowieckim dostrzegli cechy totalitarne, groźne zarówno dla własnego społeczeństwa jak i całego świata, a także państwo, w którym znaczna część podbitych narodów nie uległa asymilacji i nie utraciła swej tożsamości narodowej. Jednocześnie nigdy jako historyk ani jako polityk - nie dał się ponieść rusofobii - ocenia recenzentka dorobku naukowego prof. Pipesa, prof. Wiktora Śliwowska. Naukowiec jest autorem monumentalnej trylogii "Rosja carów", "Rewolucja rosyjska" i "Rosja bolszewików". Opublikował także wiele książek i artykułów, które - w opinii historyków - wzbogaciły wiedzę naszego społeczeństwa o miejscu Polski w skomplikowanych procesach historycznych XX wieku. Prof. Pipes odegrał też znaczącą rolę w świecie polityki. W latach 1980-1981 pełnił w Białym Domu funkcję dyrektora Departamentu Europy Wschodniej i Związku Sowieckiego w Radzie ds. Bezpieczeństwa Narodowego, stając się tym samym osobistym doradcą prezydenta Ronalda Reagana w sprawach dotyczących polityki zagranicznej. - Istnieje wiele powodów do nadania profesorowi Pipesowi godności doktora honoris causa. Każdy z nich jest powodem wystarczającym. (...) Nie ulega wątpliwości, że profesor Richard Pipes ze wszech miar na ten tytuł zasłużył - zaznacza prof. Władysław Serczyk.