W książce między innymi znalazły się publikowane po raz pierwszy w Polsce dzienniki Olgi Bergholc - poetki, której wystąpienia radiowe dodawały ludziom otuchy, pomagały przeżyć lub godnie umrzeć - wyjaśnia prezes Ośrodka Karta Zbigniew Gluza. Niezwykle przejmujące są wspomnienia z oblężenia Jeleny Koczyny, która codzienne notatki zapisywała na margi¬nesach gazet, skrawkach tapet, etykietach. Powstało niezwykłe studium głodu, zapis ze środka zdarzenia, w który ona i jej rodzina w tym małe dziecko podlegają presji zamierającego miasta. Pokazała stany psychiczne, które stały się studium zagłady. Trzecia kobieta, która opisała piekło oblężonego Leningradu to Lidia Ginzburg, pisarka, eseistka, literaturoznawca, w czasie II wojny światowej pracowała w leningradzkim Radiokomitecie. Podczas blokady straciła matkę, która zmarła śmiercią głodową. Zbigniew Gluza podkreśla, że książka "Oblężone" ukazuje najbardziej pierwotne instynkty człowieka. Oblężenie Leningradu przez wojska niemieckie trwało od 8 września 1941 do 27 stycznia 1944. Przez prawie 900 dni jego mieszkańcy zmagali się ze strachem przed bombardowaniami, mrozem, wszechobecnym głodem. Do dziś dokładna liczba ofiar blokady nie została ustalona, szacuje się ją nawet na 1,5 do 2 milionów ludzi - zdecydowana większość z nich zmarła z głodu.