Muzeum kupiło cztery rysunki Malczewskiego od prywatnych kolekcjonerów z Krakowa. Jeden - według Posiadały - pochodzi z ok. 1890 roku i przedstawia żonę malarza Marię Gralewską. Na drugim rysunku, z ok. 1900 roku, Gralewska jest wraz z synem Rafałem - późniejszym malarzem, rysownikiem i pisarzem. Kilkuletni Rafał jest także na kolejnym rysunku pt. "Na schodach" z 1925 r. Następna praca Malczewskiego to wykonany tuszem na płótnie szkic do większej kompozycji. W darze od rodziny artysty radomskie muzeum otrzymało w ostatnim czasie liczący 140 eksponatów, zbiór archiwaliów. - Są to dary dotyczące Jacka i Rafała Malczewskich: listy, zdjęcia, dokumenty, rękopisy, wiersze Rafała Malczewskiego, katalogi archiwalne, wizytówki, karty pocztowe - powiedziała Posiadała. Muzeum im. Jacka Malczewskiego w Radomiu - w mieście, w którym urodził się artysta - od wielu lat gromadzi obrazy, rysunki i pamiątki związane ze swoim patronem. W 1925 roku rada miasta kupiła od artysty do sali posiedzeń tryptyk "Mój pogrzeb" i "Autoportret". Dzieła te zapoczątkowały zbiór obrazów Malczewskiego w Radomiu. Obecnie kolekcja liczy 46 obrazów, 59 rysunków, szkicownik oraz obszerne archiwum rodzinne, na które składają się cenne dokumenty, dyplomy, zdjęcia i listy. W muzeum oglądać można stałą wystawę twórczości Malczewskiego. Są tam prace będące własnością placówki, jak i te oddane w depozyt przez prywatnych kolekcjonerów. Wśród prezentowanych dzieł są m.in. słynne obrazy Malczewskiego "Autoportret z muzą" i "Zatruta studnia z chimerą" oraz szereg portretów członków rodziny i znajomych artysty. Wśród osobistych pamiątek po Malczewskim są m.in. dokument potwierdzający otrzymanie przez Malczewskiego tytułu doktora honoris causa Uniwersytetu Lwowskiego i dyplom, który wraz ze złotym medalem artysta otrzymał na wystawie w 1900 r. w Paryżu za obraz "Błędne koło". Jacek Malczewski to jeden z najwybitniejszych polskich symbolistów. Urodził się w 1854 roku w Radomiu, z którym od pokoleń związana była jego rodzina. Jego nauczycielem i wychowawcą był znany przyrodnik i humanista Adolf Dygasiński, który przygotowywał przyszłego malarza do nauki w gimnazjum w Krakowie. Od 1837 roku Malczewski studiował w Szkole Sztuk Pięknych w Krakowie (dwa lata pod kierunkiem Jana Matejki). W latach późniejszych wyjeżdżał do Francji, Włoch i Monachium. Całe swoje dorosłe życie związał jednak z Krakowem. Był artystą uznanym już za życia. W Radomiu, na kilka lat przed śmiercią artysty, jego imieniem nazwano jedną z ulic. Pięćdziesięciolecie jego pracy twórczej w 1925 roku uczczono wystawami w Krakowie, Poznaniu, Warszawie i Lwowie. Zmarł 8 października 1929 roku, na dwa lata przed śmiercią utraciwszy wzrok. Został pochowany na Skałce w Krakowie.