Studia doktoranckie w na krakowskim Uniwersytecie Jagiellońskim w niezwykle dynamicznym tempie spowodowały rewolucyjne przetasowania w malarskiej metodzie Gajos. Czerpiąc do tej pory z młodopolskiej spuścizny oraz rozwibrowanych barwą i fakturą dokonań polskich kolorystów, postanowiła odżegnać się od tych korzeni swojej sztuki i dokonać uogólnień zarówno w sferze formy, jak i koloru. To co pozostało z dawnych koncepcji i wyznacza ciągła linię jej malarstwa to tematyka. Realistyczny zapis najbliższego otoczenia, nobilituje kobiece zainteresowania dziećmi, rodziną i codziennością do rangi monumentalnych formą, choć bardzo skromnych formatem kompozycji. Zarówno w malarstwie, jak i rysunku, gdyż te dwie techniki w twórczości Gajos są rozwijane równolegle i mają podobną wagę, artystka koncentruje się na najzwyczajniejszych sprawach: zabawie, posiłku, spacerze czy toalecie. To pozostało z jej upodobania do Wyspiańskiego, lecz stylistyka jest tu już na wskroś nowoczesna, klarowna i czysta, nie nasuwająca żadnych skojarzeń z duszną atmosferą mieszczańskiego salonu. Uczciwie jednak trzeba powiedzieć, że nie pozbawiona także aspektu dekoracyjności. Dynamika zmiany w postrzeganiu i kreowaniu sztuki przez Zuzannę Gajos w tak krótkim czasie świadczy o nie małym talencie i ogromnej chłonności artystki. W jej pracach widać autentyczne przepracowanie tematu. Wybór nowej koncepcji nie jest spowodowany schlebianiem współczesnej modzie i trendom panującym w nowym otoczeniu. Nowy wątek jej twórczości jest autentycznie przepracowany, bardzo osobisty i wiarygodny w podejściu zarówno do otoczenia, jak i do malarskiej materii. Widać oczywiście, że prezentowane prace są tylko etapem w dążeniu do wykuwania własnego stylu. Niemniej obrana droga wydaje się być słuszna i niosąca duży potencjał na przyszłość. To co interesuje Gajos w jej najnowszych kompozycjach to przestrzeń, rytm oparty na relacjach geometrycznych oraz ruch. Panujący w figuratywnym młodym malarstwie polskim od kliku lat trend posiłkowania się obrazem fotograficznym, który niejednemu miłośnikowi sztuki już się mocno znudził, w pracach Gajos zyskuje na świeżości ujęcia. Ją nie interesuje realizm fotograficzny jako taki, tylko głębsza możliwość medium skanowania faz ruchu najbardziej oczywiście zapożyczona z eksperymentów Edwarda Muybridge'a. Osadzenie ruchu w przestrzeni i wpasowanie w rygor matematycznych relacji powoduje, że jej obrazy i rysunki, mimo bardzo skromnego formatu wciągają oko patrzącego w rozległą przestrzeń pełną powietrza, zdyscyplinowanych relacji i niuansów kolorystycznych, finezyjnością starających się zgłębić tajemnicę światła. Uzupełniające rysunki elementy kolażu nadają im piętno indywidualizmu, informują o odważnych twórczych decyzjach autorki i wychodzeniu poza skodyfikowane metody, ale przede wszystkim realizują nowe, niemal architektoniczne pomysły na budowę przestrzeni. Decyzja o prezentacji najnowszych prac Zuzanny Gajos w Galerii Farbiarnia na Pięknej wynikała z wiary w dalszy rozwój malarki. Ekspozycja oparta na niewielkiej ilości prac, w postaci trzech z nich sygnalizuje punkt wyjścia z poprzedniego okresu twórczego artystki, osadzonego jeszcze w historycznych fascynacjach polskim malarstwem. Pozostałe obrazują nowy styl. Świadoma i dojrzała zmiana, jakiej dokonała autorka w swojej twórczości skłoniła prowadzących Galerię do organizacji wystawy, mimo że Zuzanna Gajos nie ma na swoim koncie ekspozycji indywidualnych, nigdy też nie prezentowała swoich prac w Warszawie. Jej najnowsze obrazy i rysunki pobudzają ciekawość co do dalszego rozwoju twórczości Zuzanny Gajos. Agnieszka Gniotek Zuzanna Gajos (rocznik 1979) studiowała w Katedrze Sztuki Wydziału Nauczycielskiego Politechniki Radomskiej w latach 1999-2004. Dyplom z wyróżnieniem uzyskała w Pracowni Malarstwa prof. Aleksandra Olszewskiego i Pracowni Grafiki Warsztatowej prof. Krzysztofa Wyznera. Od 2005 r. pracuje w Katedrze Sztuki Wydziału Nauczycielskiego Politechniki Radomskiej, obecnie na stanowisku asystenta w Katedrze Malarstwa i Rysunku. Jej prace znajdują się w zbiorach Urzędu Miejskiego w Radomiu oraz Mazowieckiego Centrum Sztuki Współczesnej "Elektrownia" w Radomiu. Wystawa: 27 marca - 14 kwietnia 2009r. pon.-pt. w godz.: 11-20; sob. godz: 11-15 Farbiarnia na Pięknej, ul. Piękna 28/34 Warszawa, tel. (22) 621 72 35