Pomysł, aby w Warszawie stanął pomnik przywódcy powstania kościuszkowskiego, liczy już sobie 200 lat. Po raz pierwszy wysunięto go po śmierci Naczelnika w 1817 roku. Od tego czasu powstało siedem komitetów, które zabierały się za budowę. Żadnemu z tych komitetów nie udało się jednak wznieść pomnika ze względu na problemy finansowe i politykę zaborców - mówił na poniedziałkowej uroczystości prezes Stowarzyszenia Budowy Pomnika Tadeusza Kościuszki w Warszawie, prof. Marian Marek Drozdowski. Stowarzyszenie Budowy Pomnika Tadeusza Kościuszki w Warszawie powstało w 2003 roku i - podobnie jak wcześniejsze komitety - borykało się z problemami finansowymi. - Zwracaliśmy się o pieniądze do wielu instytucji. Wszyscy odmawiali pomocy. Pieniądze udało się znaleźć dopiero w ubiegłym roku - milion złotych przekazał na budowę pomnika Citibank, resztę dołożyły władze Warszawy - mówił Drozdowski. Bank postawił jednak warunki - w Warszawie ma powstać taka sama rzeźba jak w parku Lafayette w pobliżu Białego Domu w Waszyngtonie, a na pomniku ma być logo Citibanku. Monument ma stanąć w listopadzie na pl. Żelaznej Bramy, naprzeciwko Pałacu Lubomirskich. Dokładna data odsłonięcia pomnika nie jest jeszcze wyznaczona, przedstawiciele stowarzyszenia chcą, aby stało się to 10 listopada - w przeddzień Święta Niepodległości. Pięciometrowy pomnik, wykonany przez krakowską pracownię rzeźbiarską Anny i Wojciecha Sieków, jest już gotowy. To dokładna kopia obelisku Kościuszki ze skweru La Fayette'a w stolicy USA Waszyngtonie. Tamten pomnik, autorstwa polskiego artysty Antoniego Popiela, został przez Polonię ofiarowany Amerykanom 11 maja 1910 roku. Przedstawia on Kościuszkę w stroju amerykańskiego generała, z planem fortyfikacji Saratogi w dłoni. - Ten pomnik ma prestiżowe znaczenie, bo stoi naprzeciwko Białego Domu. Kopia, która stanie w Warszawie, została wykonana dzięki zdjęciom i pomiarom laserowym oryginału w Waszyngtonie - powiedział Drozdowski. Na pomniku znajdzie się jedynie napis "Kościuszko" oraz logo banku, który go ufundował. Tadeusz Kościuszko (1746-1817) - generał polski i amerykański, Najwyższy Naczelnik Siły Zbrojnej Narodowej w insurekcji 1794, ukończył Szkołę Rycerską w Warszawie oraz studiował jako królewski stypendysta w Paryżu. Brał udział w wojnie o niepodległość Stanów Zjednoczonych, gdzie w uznaniu zasług został generałem brygady wojsk amerykańskich. W 1789 król Stanisław August Poniatowski nominował Kościuszkę na generała majora wojska konnego. W 1792 w czasie wojny polsko-rosyjskiej walcząc w armii koronnej odznaczył się w bitwach pod Zieleńcami i pod Dubienką. Po przystąpieniu Stanisława Augusta do Targowicy, 24 marca 1794 r. w Krakowie pod dowództwem Kościuszki wybuchło powstanie, nazwane potem Kościuszkowskim, a on sam objął władzę jako Najwyższy Naczelnik Siły Zbrojnej Narodowej. Rozbicie wojsk rosyjskich pod Racławicami należy do największych sukcesów powstania. Na wieść o tym zwycięstwie wybuchło także powstanie pod wodzą Jana Kilińskiego w Warszawie, a kilka dni późnej na Litwie. Insurekcja nie miała jednak szansy na sukces, a sam Kościuszko, po przegranej bitwie pod Maciejowicami, został uwięziony w twierdzy pietropawłowskiej w Petersburgu. Zmarł w Szwajcarii, gdzie spędził ostatnie lata swego życia, został pochowany na Wawelu. Thomas Jefferson nazwał Kościuszkę "najczystszym synem wolności, jakiego poznałem (...) i to wolności dla wszystkich, a nie tylko dla nielicznych i bogatych", Lord Byron powiedział o nim "Kościuszko - to dźwięk, który przeraża ucho tyrana", natomiast Katarzyna Wielka nazwała go "bestią". Juliusz Verne uhonorował Tadeusza Kościuszkę, umieszczając jego portret w gabinecie Kapitana Nemo w książce "20 000 mil podmorskiej żeglugi".