Od 28 sierpnia na 13. Międzynarodowej Wystawie Architektury w Wenecji w polskim pawilonie prezentowana jest instalacja Krakowiak, nazywana przez nią rzeźbą dźwiękową, pt. "Making The Walls Quake as if They Were Dilating with the Secret Knowledge of Great Powers" ("Iżby ściany drżały, pęczniejąc skrywaną wiedzą o wielkiej mocy"). W pustej, surowej przestrzeni pawilonu umieszczone są niewidoczne dla publiczności liczne głośniki. Dzięki nim słyszane są wszystkie otaczające widzów dźwięki, m.in. rozmowy, nagłośnione drżenie ścian i instalacji wentylacyjnych. Można usłyszeć też dźwięki i głosy z pawilonów sąsiadujących z polskim. Jury Biennale przyznało pracy specjalne wyróżnienie za to, że - jak podkreślono w uzasadnieniu - jej przestrzeń "pozwala słuchać, a nie tylko oglądać". - Od samego początku zależało nam na skupieniu się na dźwięku. Dźwięku, który jest wokół nas, ale często nie zwraca się na niego uwagi, bo jest niewidziany. Tymczasem dźwięk tworzy przestrzeń - powiedziała Krakowiak dziennikarzom w czwartek podczas spotkania w Galerii Zachęta w Warszawie. Zdaniem kuratora wystawy Michała Libery, rzeźba dźwiękowa ma pomóc widzom "usłyszeć przestrzeń". - Nie odkrywamy tu żadnej Ameryki. Każdy, kto się zajmuje dźwiękiem wie, że nie ma dźwięku bez przestrzeni. Chcielibyśmy by także każdy, kto się zajmuje przestrzenią wiedział, że nie ma przestrzeni bez dźwięku - powiedział. Krakowiak i Libera zapowiedzieli, że na początku przyszłego roku również w Galerii Zachęta będzie można "usłyszeć przestrzeń" - zaprezentowana będzie tam kolejna instalacja dźwiękowa artystki. - Ta rzeźba dźwiękowa została stworzona specjalnie do weneckiego pawilonu i tworzy razem z nim całość. Nie da się, więc jej przenieść, chyba, że wraz z całym pawilonem - powiedział Libera. - Dlatego nie będziemy odtwarzać tej rzeźby, ale stworzymy nową, przy której będziemy starali się wykorzystać doświadczenia zebrane przy tworzeniu rzeźby weneckiej - dodała Krakowiak. Tytuł instalacji - "Making The Walls Quake as if They Were Dilating with the Secret Knowledge of Great Powers" - to cytat z powieści Karola Dickensa "Dombey i syn". Nawiązuje do poprowadzenia linii kolejowej w londyńskiej dzielnicy Camden Town, opisuje wibracje, jakie odczuwali mieszkańcy budynków położonych niedaleko torów. Projekt instalacji został wyłoniony w konkursie przeprowadzonym przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Narodową Galerię Sztuki Zachęta. Praca powstała przy współpracy artystki z akustykiem Andrzejem Kłosakiem i reżyserem dźwięku Ralfem Meinzem. Katarzyna Krakowiak (ur. 1980 r.) jest absolwentką Wydziału Grafiki Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu. Dyplom zrobiła w Pracowni Transplantacji Rzeźby Mirosława Bałki. Twórczość artystki skupia się wokół fenomenu dźwięku i słyszalności. Jest on głównym tematem jej działań w przestrzeni publicznej, obiektów rzeźbiarskich oraz performanców. Inspirują ją zarówno hałasy miasta, jak i śpiew ptaków. 13. Biennale Architektury w Wenecji, czyli 13. Międzynarodowa Wystawa Architektury, odbywa się pod hasłem "Common Ground" ("wspólna płaszczyzna"), jego kuratorem jest brytyjski architekt David Chipperfield, znany z projektowania i renowacji muzeów. Opracował on m.in. projekt przebudowy londyńskiego muzeum sztuki nowoczesnej Tate Modern w 1994 r. W 2009 r. architekt ukończył odbudowę zniszczonego budynku Neues Museum w Berlinie. Jego zamiarem było by pokazane na Biennale projekty podjęły temat znaczenia architektury dla przestrzeni publicznej we współczesnym mieście. 13. Biennale Architektury w Wenecji potrwa do 25 listopada 2012 roku.