I. Sendler za swą działalność została odznaczona medalem "Sprawiedliwy Wśród Narodów Świata", a jej przeżycia okupacyjne stały się m.in. kanwą sztuki "Życie w słoiku" oraz filmu "Odważne serce Ireny Sendler". Imię bohaterki noszą Gimnazjum nr 23 na warszawskiej Pradze Południe i ulica w gdańskiej dzielnicy Chełm. Irena Sendler zmarła w Warszawie w wieku 98 lat. Bohaterka, człowiek o wielkim sercu, świadek historii - mówili ci, którzy ją znali. - Udział organizacyjny grupy Ireny Sendlerowej w ratowaniu dzieci, (...) aby przetrwały wojnę, był ogromny. Było to dzieło wielkiego i słusznego humanizmu - podkreślił Władysław Bartoszewski. Jego zdaniem, fundamentalną zasadą Sendler było "pomagać wszystkim, którzy pomocy potrzebują, nawet z narażeniem własnego bezpieczeństwa i życia". Naczelny rabin Polski Michael Schudrich zwracał uwagę na skromność Sendler. - Pani Irena zawsze podkreślała, że nie była bohaterką, że była zwykłym człowiekiem. Teraz wiem, że chodziło jej o to, że każdy człowiek, niezależnie od okoliczności ma obowiązek postępować moralnie, czynić dobro - mówił. Elżbieta Ficowska, jedna z uratowanych przez Irenę Sendler wspominała, że w rozmowach z nią pani Irena zawsze mówiła, że ma poczucie, że mogła zrobić więcej. - Kiedy mówiono jej, że cały świat się jej kłania, pytała, gdzie był ten świat, kiedy wtedy trzeba było pomagać. Pani Irena zostawił nam spuściznę w postaci wartości, których staramy się przestrzegać i przekazywać je naszym dzieciom - zaznaczyła Ficowska. Irena Sendler, z domu Krzyżanowska, urodziła się 15 lutego 1910 roku w Otwocku. Jej ojciec był z zawodu lekarzem. W czasie wojny Sendler zaangażowała się w pomoc mieszkańcom warszawskiego getta. Władze niemieckie nie zgodziły się, by opieka społeczna docierała do mieszkających tam Żydów, zezwalano jednak na udzielanie im pomocy medycznej. Sendler przebierała się więc za pielęgniarkę i razem ze współpracownikami nosiła do getta jedzenie, leki i pieniądze. Później zajmowała się m.in. organizacją ucieczek z getta. Kiedy w drugiej połowie 1942 roku rozpoczęła się likwidacja Getta Warszawskiego, Sendler zainicjowała szeroko zakrojoną akcję ratowania dzieci. Wyprowadzane z getta, były umieszczane w polskich rodzinach, sierocińcach i klasztorach w Warszawie, Turkowicach i Chotomowie. Przygotowywano im fałszywe dokumenty i wspomagano materialnie. Uratowano w ten sposób 2,5 tys. dzieci. Prawdziwe dane dzieci Sendler ukrywała w słoikach zakopanych w ogrodzie. Przetrwały one wojnę i umożliwiły uratowanym odkrycie prawdziwej tożsamości. Pod koniec 1943 roku Irenę Sendler aresztowało gestapo. Została skazana na śmierć, ale dzięki wysokiemu okupowi wpłaconemu przez "Żegotę" została rozstrzelana tylko "na papierze". Do końca wojny ukrywała się pod fałszywym nazwiskiem. Podczas Powstania Warszawskiego pracowała jako pielęgniarka PCK. W 1999 roku amerykański nauczyciel Norman Conard z Uniontown w stanie Kansas zainspirował powstanie szkolnej sztuki teatralnej pt. "Życie w słoiku" (ang. Life in a Jar). Jej tytuł nawiązuje do sposobu w jaki przechowywano informacje o uratowanych dzieciach. Zdobyło ono rozgłos w mediach amerykańskich, doprowadzając do powstania fundacji "Life in a Jar" promującej bohaterską postawę Ireny Sendler. W 2006 roku stowarzyszenie Dzieci Holocaustu wspólnie z fundacją "Life in a Jar" przy udziale Ministerstwa Spraw Zagranicznych RP powołało do życia nagrodę im. Ireny Sendlerowej "Za naprawianie świata". Jej pierwszym laureatem został m.in. Norman Conard. W 2003 roku Irenę Sendler odznaczono Orderem Orła Białego. W roku 2006 prezydent Lech Kaczyński wystąpił z inicjatywą przyznania jej Pokojowej Nagrody Nobla. W 2007 roku Senat RP jednogłośnie przyjął uchwałę w sprawie uhonorowania działalności Ireny Sendler i Rady Pomocy Żydom "Żegota" w tajnych strukturach Polskiego Państwa Podziemnego w okresie II wojny światowej. Także w roku 2007 Sendler otrzymała tytuł Honorowej Obywatelki Miasta Stołecznego Warszawy. W maju tego roku przyznano Sendler pośmiertnie Nagrodę Humanitarną im. Audrey Hepburn, przyznawaną osobom i organizacjom, które wyróżniły się pomocą lub pracą na rzecz dzieci. W kwietniu zaś w amerykańskiej telewizji CBS odbyła się premiera filmu fabularnego o Irenie Sendler "The Courageous Heart of Irena Sendler" (Odważne serce Ireny Sendler). Film wyreżyserował John Kent Harrison, znany w Polsce z filmu o Janie Pawle II, z Johnem Voightem w roli głównej. Rolę Sendlerowej zagrała nowozelandzka aktorka Anna Paquin. Występują też m.in. Maja Ostaszewska, Danuta Stenka, Krzysztof Pieczyński. Muzykę skomponował Jan A.P. Kaczmarek. Ma powstać polska wersja kinowa tego filmu, pod roboczym tytułem "Dzieci Sendlerowej" ("Miss Irena's Children"). Sfinansują ją Polski Instytut Sztuki Filmowej, Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Telekomunikacja Polska; z udziału w produkcji wycofała się TVP.