Muzeum Mazowieckie w Płocku to najstarsza tego typu placówka w Polsce, powstała z inicjatywy społecznej, której początek dały zbiory o charakterze regionalnym. Obecnie muzeum to znane jest w kraju i na świecie z bogatych zbiorów sztuki secesyjnej, w tym z aranżacji wnętrz kamienicy mieszczańskiej z przełomu XIX i XX w. Jak powiedział w środę dyrektor płockiego Muzeum Mazowieckiego Leonard Sobieraj, placówka ta planuje w najbliższych latach rozbudowę i poszerzenie ekspozycji m.in. o sztukę art deco, a także prezentację wnętrz mieszkalnych w tym stylu. - Wnętrza art deco to główny nasz zamiar. Nowa przestrzeń ekspozycyjna potrzebna jest także dla poszerzenia galerii malarstwa Młodej Polski, a także w dziale regionalnym na ekspozycję pamiątek po Stefanie Themersonie, płocczaninie, pisarzu, twórcy teorii poezji semantycznej i awangardowych filmów - powiedział Sobieraj. Dodał, że w najbliższych miesiącach muzeum planuje powiększenie dotychczasowej ekspozycji secesyjnej o stałą wystawę biżuterii i mody z epoki. Sobieraj przyznał, iż ma nadzieję, że rozbudowa muzeum będzie możliwa m.in. dzięki pozyskaniu funduszy w ramach nowej perspektywy budżetowej Unii Europejskiej na lata 2014-20. Na wystawie "Wybitna płocczanka - Mira Zimińska Sygietyńska (1901-1997)" prezentowane są przedmioty przekazane w depozyt z warszawskiego mieszkania artystki. Są to m.in. meble, rzeczy osobiste, w tym ubrania i książki. Mira Zimińska-Sygietyńska urodziła się w Płocku 22 lutego 1901 r. jako Maria Burzyńska. Jej rodzina była związana z tamtejszym teatrem. Będąc aktorką występowała m.in. w słynnych przedwojennych warszawskich kabaretach "Qui Pro Quo" i "Morskie Oko". W tym czasie grała też w filmach, m.in. w "Ada to nie wypada", "Każdemu wolno kochać" i "Manewry miłosne". W 1948 r. wraz z mężem Tadeuszem Sygietyńskim (1896-1955), kompozytorem i pedagogiem, założyła Państwowy Zespół Pieśni i Tańca "Mazowsze", którego dyrektorem była od 1957 r. Zimińska-Sygietyńska w 1986 r. otrzymała tytuł Honorowej Obywatelki Miasta Płocka. Zmarła w Warszawie 26 stycznia 1997 r. Na wystawie "Felix Tuszyński" prezentowanych jest 19 obrazów i 18 rysunków, które pochodzą z kolekcji 202 prac artysty, ofiarowanych przez niego muzeum w 2009 r. Felix Tuszyński urodził się 19 lipca 1922 r. w Płocku w rodzinie żydowskiej. W czasie okupacji hitlerowskiej wraz z rodzeństwem trafił do getta w Łodzi, a po jego likwidacji do obozu koncentracyjnego w Auschwitz. Następnie przebywał w obozach pracy w Niemczech. Po zakończeniu II wojny światowej ciężko chory na gruźlicę został przewieziony do Szwajcarii, skąd wyjechał do Australii. Tam też rozpoczął działalność artystyczną. Został członkiem kilku grup i stowarzyszeń, w tym m.in. Malvern Artists Society Cosmopolitan Art Group i Bezalel Fellowship of Arts. Swoje prace prezentował na około 30 wystawach indywidualnych i grupowych w Australii, Holandii, Francji i USA a także w Polsce. Muzeum Mazowiecki w Płocku powstało w 1821 r. jako Muzeum Publiczne i Szkolne Województwa Płockiego. Placówkę utworzyło założone rok wcześniej Towarzystwo Naukowe Płockie, najstarsza tego typu instytucja w Polsce. Muzeum zostało zamknięte po Powstaniu Styczniowym i wznowiło działalność na początku XX wieku. W 1963 r. po przeprowadzce odrestaurowanego średniowiecznego opactwa pobenedyktyńskiego zdecydowano, iż ze względu na charakter zbiorów, placówka specjalizować się będzie w sztuce secesji. Obecnie placówka posiada jedną z największych w kraju kolekcji rzemiosła, malarstwa i rzeźby okresu Młodej Polski. W 2005 r. muzeum przeprowadziło się do wyremontowanej secesyjnej kamienicy w centrum miasta. W 2009 r. wybudowano nowe skrzydło placówki, gdzie znalazła się ekspozycja historyczna "X wieków Płocka".