- Ofiara, Wioleta S., zapłaciła cenę życia za brak doświadczenia życiowego i zdolności odpowiedniej oceny ludzi, ale czy można mieć o to pretensje do 20-letniej dziewczyny - mówił w uzasadnieniu wyroku sędzia Sławomir Bielecki. Mieszkająca w Nowym Dworze Mazowieckim Wioleta S. początkowo została uznana za zaginioną. Zniknęła pod koniec marca 2006 r. Wychodząc z domu, nie zabrała ze sobą dokumentów ani rzeczy, które mogłyby świadczyć o wyprowadzce. Miała się spotkać z 28-letnim wówczas Grzegorzem T. - jej chłopakiem i ojcem jej nienarodzonego dziecka. Grzegorz T. był już wówczas rozwiedziony; z poprzedniego związku ma 12-letnią dziś córkę. Mężczyzna, wielokrotnie później przesłuchiwany, twierdził, że dziewczyna nie dotarła na umówione spotkanie. Brał nawet udział w jej poszukiwaniach. Ciało odnaleziono dopiero pięć lat po morderstwie - w marcu 2011 roku. Wcześniej policjanci i prokuratorzy ponownie przesłuchali Grzegorza T. i przedstawili mu prawdopodobny przebieg zdarzeń. Wówczas przyznał się on do winy i złożył zeznania. Wskazał też miejsce ukrycia zwłok - były zakopane nad Wisłą na terenie rezerwatu Kępa Nowodworska. W środę sąd wskazał, że podczas spaceru - jak wynikało z wyjaśnień oskarżonego - Wioleta S. "nie dała mu dojść do słowa". - Niezrównoważona osobowość oskarżonego - "silnego i twardego" mężczyzny, zwolennika ideologii faszystowskiej - sprawiła, że skorzystał z zawsze noszonego noża - mówił sędzia. Kobieta otrzymała pięć ciosów nożem, następnie Grzegorz T. zakopał ofiarę. Potem, przez kilka lat, Grzegorz T. konsekwentnie ukrywał swój udział w zbrodni. Sąd wskazał, iż do rozwiązania sprawy przyczyniła się żmudna praca i determinacja funkcjonariuszy policji. Dodał, że okolicznością łagodzącą w sprawie nie może być przyznanie się oskarżonego do winy. Grzegorz T. mówił tylko o jednym ciosie w plecy, po którym ofiara miała osunąć się na ziemię bez oznak życia. Jak twierdził, pozostałe obrażenia na ciele ofiary prawdopodobnie zostały zadane szpikulcem, którym policjanci nakłuwali grunt w poszukiwaniu ciała, jednak według prokuratury przeczyło temu usytuowanie obrażeń. Sędzia przypomniał, że wcześniej - podczas śledztwa - Grzegorz T. zgodził się na badanie na wariografie. - Na swój sposób oskarżony jest osobą inteligentną (...). Liczył na to, że oszuka maszynę. Maszyny jednak nie oszukał - powiedział sędzia Bielecki. Proces przed Sądem Okręgowym Warszawa-Praga toczył się od połowy stycznia. Grzegorz T. o przedterminowe zwolnienie będzie mógł się ubiegać po 25 latach. Wyrok jest nieprawomocny. Obrońca skazanego adwokat Piotr Witaszek poinformował, że zamierza złożyć apelację. - W mojej ocenie przy orzekaniu w niewystarczający sposób rozważono kwestię poczytalności oskarżonego, która w chwili czynu była w znacznym stopniu ograniczona - powiedział Witaszek.