Widzowie pamiętają ją m.in. jako odnoszącą sukcesy sprinterkę Jadwigę Fołtasiównę, w roli której - u boku Bronisława Pawlika - wystąpiła w 1960 r. w komedii obyczajowej Stanisława Barei "Mąż swojej żony". Od tej roli zaczęła się kariera filmowa Aleksandry Zawieruszanki. W kolejnych latach aktorka wystąpiła m.in. w "Walkowerze" Jerzego Skolimowskiego (1965, jako inżynier Teresa Karczewska), "Zabijace" (1967, u boku Tadeusza Łomnickiego) i "Upiorze" Stanisława Lenartowicza (1967) oraz w serialu "Stawka większa niż życie" (1968). W 1969 r. wykreowała główną rolę, porucznik Krystyny Gromowicz, w komedii obyczajowej Hieronima Przybyła "Rzeczpospolita babska", opowiadającej o perypetiach grupy żołnierek zdemobilizowanych z Dywizji Kościuszkowskiej, które przysięgają, że przez pół roku nie będą interesowały się płcią odmienną - co okazuje się trudne. Zawieruszanka grała też w popularnych serialach dla młodzieży - "Wakacje z duchami" (1970) i "Podróż za jeden uśmiech" (1971). Jako aktorka teatralna Aleksandra Zawieruszanka - urodzona 3 kwietnia 1937 r. w Bielsku-Białej, absolwentka stołecznej PWST - przez ponad trzy dekady (1959-1990) występowała na scenie Teatru Narodowego w Warszawie. Wcieliła się tam m.in. w Katarzynę w "Widoku z mostu" Arthura Millera (1960, reż. Józef Wyszomirski), Żanetę w "Wilkach w nocy" Tadeusza Rittnera (1962, reż. Henryk Szletyński), Helenę w "Grubych rybach" Michała Bałuckiego (1964, reż. Marian Wyrzykowski), Wiolettę w "Kordianie" Juliusza Słowackiego (1965, reż. Kazimierz Dejmek), Helenę w "Śnie nocy letniej" Szekspira (1968, reż. Wanda Laskowska), Matkę w "Beniowskim" Juliusza Słowackiego (1971, reż. Adam Hanuszkiewicz), Markizę di Mildi w "Opętanych" Witolda Gombrowicza (1982, reż. Tadeusz Minc), Blanche w "Tramwaju zwanym pożądaniem" Tennessee Williamsa (1986, reż. Waldemar Matuszewski), Ducha w "Dziadach" Adama Mickiewicza (1987, reż. Krystyna Skuszanka). Zawieruszanka występowała też w warszawskim Teatrze na Woli. Publiczność oglądała ją tam w 1991 r. m.in. w spektaklach "Nosorożec" Eugene'a Ionesco i "Magic Box" Krzysztofa Gradowskiego.