Adam Myjak przyszedł na świat 3 stycznia 1947 r. w Starym Sączu, dzieciństwo spędził w Częstochowie. W 1971 r. otrzymał dyplom z wyróżnieniem na Wydziale Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Pierwsze sukcesy artystyczne zaczął odnosić już w czasach studenckich. Otrzymał wówczas m.in. pierwszą nagrodę za najlepszą pracę studentów Warszawy 1967 r. w kategorii rzeźba i trzecią nagrodę w ogólnopolskim konkursie na dzieło plastyczne o tematyce kopernikowskiej. Po studiach związał się z ruchem Nowej Figuracji, charakteryzującej się antyestetyzmem oraz nawiązaniami do realizmu. W latach 70. był redaktorem graficznym miesięcznika literackiego młodych "Nowy Wyraz", powołanego do życia w celu promowania pokolenia młodych artystów i literatów. Charakterystyczny dla twórczości Myjaka motyw głowy pojawił się już w początkowym okresie jego twórczości. Ten przedmiot twórczych zainteresowań rzeźbiarz przekształcał przez lata i poddawał różnym stylistycznym zabiegom. Na początku dominowały głowy o rozmytych rysach, na przełomie lat 70. i 80. Myjak zaczął mieszać różne materiały, np. kamień i brąz, oraz zestawiać partie matowe i polerowane. W latach 80. Myjak tworzył cykle kroczących, wydłużonych, ażurowych figur. - Myjak nie opisuje ludzkich fizjonomii, on je utrwala w materiale rzeźbiarskim w kontekście naszej wiedzy o nas samych i rewelacyjnych odkryć współczesnej nauki - zwraca uwagę w komentarzu na temat twórczości rzeźbiarza pisarz Tadeusz Konwicki. Ma wrażenie, że "wiele tych twarzy Myjaka jest zatartych albo przesłoniętych falami cząstek, które dopiero jutro poznamy". - Adam Myjak gdzieś kiedyś zobaczył dzisiejszy świat i zapamiętał go na zawsze - podkreśla pisarz. - Nie, to nie są głowy, to ciężkie owalne bryły emitujące w stronę widza z właściwą sobie siłą potężny teatr ludzkich zdarzeń - pisał z kolei rzeźbiarz Jan Kucz. Według niego, rzeźby Myjaka "zdają się swoją powierzchnią i kształtem drżeć, dyszeć z rozpaczliwej potrzeby poszukiwania sensu i wartości, mogących zatrzymać czas". - Są ostrą świadomością przemijania ludzkiego życia - twierdzi Kucz. Myjak naucza na swoim macierzystym wydziale od 1962 r. Tytuł profesora zwyczajnego otrzymał w 1990 r. Dwukrotnie wybierany na stanowisko rektora warszawskiej ASP, odpowiadał za wizerunek uczelni w latach 90. i na początku XXI w. Obok rzeźby, Myjak zajmuje się także opracowywaniem scenografii do sztuk teatralnych, projektowaniem medali i realizacją pomników. Artysta interesował się medalierstwem szczególnie w początkowym okresie twórczości. Wykonał medale m.in. Jana Pawła II i Mikołaja Kopernika. W 1983 r. artysta zaprojektował pomnik upamiętniający zbrodnię katyńską, który miał stanąć w Dolince Katyńskiej na warszawskich Powązkach Wojskowych. Pracę zrealizowano, jednak ze względów politycznych pomnik nie został ustawiony na cmentarzu. Myjak wspólnie z Januszem Pastwą stworzył rzeźbę Kwadrygi Apollina, którą odsłonięto w 2002 r. na gmachu Teatru Wielkiego w Warszawie. Rzeźbiarz jest też autorem pomnika Homo Homini - pierwszego w Europie monumentu upamiętniającego atak terrorystyczny na World Trade Center w Nowym Jorku. Praca stanęła na placu przy ulicy ks. Piotra Ściegiennego w Kielcach w 2006 r. W 2005 r. został odznaczony przez ministra kultury Złotym Medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis. Artysta pokazywał swoje prace na indywidualnych wystawach m.in. w Galerii Narodowej Zachęta w Warszawie (dwukrotnie: w 1993 i 2005 r.), Muzeum im. Wilhelma Lehmbrucka w Duisburgu (1981 r.), Muzeum w Bochum (1989 r.) i Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku (1993 r.). Myjak obecnie przewodniczy jury konkursu na pomnik upamiętniający ofiary katastrofy lotniczej pod Smoleńskiem 10 kwietnia 2010 r. Ogłoszenie wyników zaplanowano na 30 marca 2012.