W uchwale o nadaniu doktoratu honoris causa Senat uczelni podkreślił, że tytuł zostanie przyznany Adamowi Zagajewskiemu w szczególności za dokonania w dziedzinie poezji "wyrażającej niepowtarzalne jednostkowe doświadczenie i to, co uniwersalne" oraz za konsekwentne dążenie w działalności twórczej do "zachowania równowagi między wolnością samotnej jednostki a wolnością społeczną i zbiorową solidarnością" - poinformowała w czwartek PAP rzeczniczka uczelni Katarzyna Pilitowska. Jak podkreślono w twórczość poetycką i eseistyczną Zagajewskiego wpisany jest pogląd, że "przeżywanie piękna, poszukiwanie prawdy i pragnienie dobra nie są zapomnianą europejską utopią, ale prawem każdego człowieka". Jest w niej także - jak zauważył Senat UJ - zawarte przesłanie, że kultura i wartości humanistyczne są rdzeniem demokracji a pamięć przeszłości jest niezbędna w zrozumieniu teraźniejszości. Termin wręczenia doktoratu ustalą nowe władze rektorskie uczelni. Adam Zagajewski jest poetą, prozaikiem, eseistą, laureatem wielu prestiżowych nagród literackich. Od lat jest wymieniany jako kandydat do literackiej Nagrody Nobla, a jego twórczość jest tłumaczona na wiele języków. Zagajewski urodził się w 1945 r. we Lwowie, wkrótce potem rodzice wraz z nim przenieśli się w ramach akcji repatriacyjnej do Polski. Dzieciństwo spędził na Śląsku, w Gliwicach, lata uniwersyteckie w Krakowie, gdzie studiował psychologię i filozofię na Uniwersytecie Jagiellońskim. Po ukończeniu studiów psychologicznych Zagajewski pracował jako asystent w Instytucie Nauk Społecznych AGH, studia filozoficzne ukończył w 1970 r. Jako poeta debiutował w 1968 r., był też współzałożycielem Grupy Poetyckiej "Teraz". Pracował w redakcjach czasopism "Student" i "Odra", szybko zdobył sławę czołowego poety swego pokolenia (pokolenia '68) zwanego krakowską Nową Falą. Po podpisaniu "listu pięćdziesięciu dziewięciu" w 1975 r. został objęty zakazem druku. W latach siedemdziesiątych był związany z niezależnym ruchem literackim, od 1982 r. mieszkał w Paryżu, w 2002 r. wrócił do Polski i zamieszkał w Krakowie. Jest członkiem zespołu redakcyjnego "Zeszytów Literackich". Jest laureatem m.in. Nagrody Fundacji Kościelskich (1975), Nagrody Adenauera w 2002 r., Międzynarodowej Nagrody Neustadt w dziedzinie literatury (2004 r.) oraz Europejskiej Nagrody Poetyckiej (2010 r.). Należy do Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. Prowadził gościnne warsztaty poetyckie w Studium Literacko-Artystycznym na UJ w Krakowie. Prowadził kurs "creative writing" na uniwersytecie w Houston, w USA. Jego najnowsze tomiki to m.in. "Powrót" (2003), "Anteny" (2005), "Niewidzialna ręka" (2009), "Wiersze wybrane" (2010) oraz eseje "Lekka przesada" (2011).