Jak poinformowała w czwartek rzeczniczka UJ Katarzyna Pilitowska o nadanie prof. Hellerowi godności doktora honoris causa wystąpił Wydział Fizyki, Astronomii i Informatyki Stosowanej UJ. We wniosku podkreślono, że ks. prof. Michał Heller "należy do najwybitniejszych współczesnych filozofów polskich", a "dzięki gruntownemu wykształceniu przyrodniczemu, filozoficznemu i teologicznemu objął swoimi zainteresowaniami badawczymi niezwykle bogaty obszar". Wnioskodawcy zwracają uwagę, że prof. Heller przykłada olbrzymią wagę do etosu nauki, wykształcił całe grono uczniów, którzy kontynuują jego program filozoficzny i jest wybitnym organizatorem życia naukowego, a jego największym osiągnięciem jest stworzenie Centrum Kopernika Badań Interdyscyplinarnych, na które przeznaczył pieniądze z Nagrody Templetona. - Ks. prof. Heller jest wybitnym naukowcem, który jako fizyk zajmuje się problemami ewolucji Wszechświata. Te koncepcje fizyków rodzą niewątpliwie problemy teologiczne, jak pogodzić to, co fizycy wiedzą z obrazem stworzenia świata przedstawianym w religii. Ks. prof. Heller potrafił te dwa spojrzenia ze sobą pogodzić, pokazując, że racjonalne myślenie nie kłóci się z podejściem religijnym - powiedział dziekan Wydział Fizyki, Astronomii i Informatyki Stosowanej UJ prof. Jerzy Jurkiewicz. O opinię na temat ks. prof. Hellera poproszone zostaną Senaty Uniwersytetu Warszawskiego i Uniwersytetu Wrocławskiego. Po otrzymaniu tych opinii podjęta zostanie ostateczna decyzja ws. doktoratu honoris causa. Ks. prof. Michał Heller - kosmolog i współtwórca modelu tzw. nieprzemiennego Wszechświata - pracuje na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie. Jest pierwszym Polakiem uhonorowanym Nagrodą Templetona, przyznawaną za przerzucanie mostów między religią a nauką. Otrzymał ją w 2008 r. Całą nagrodę - 1,6 mln dolarów przeznaczył na utworzenie Centrum Kopernika Badań Interdyscyplinarnych w Krakowie. Centrum to wspólna inicjatywa Uniwersytetu Jagiellońskiego i Uniwersytetu Papieskiego w Krakowie. Celem centrum są badania interdyscyplinarne koncentrujące się wokół relacji między nauką, filozofią i religią. Michał Heller urodził się 12 marca 1936 r. w Tarnowie. Po zdaniu matury w 1953 r., wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Tarnowie, a po jego ukończeniu uzyskał tytuł magistra teologii na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. W roku 1966 obronił rozprawę doktorską z kosmologii relatywistycznej. Habilitował się w 1969 r. Trzy lata później ks. Heller objął stanowisko docenta na Papieskim Wydziale Teologicznym w Krakowie, przekształconym później w Papieską Akademię Teologiczną (PAT). W roku 1990 uzyskał tytuł profesora zwyczajnego PAT w Krakowie. Przebywał na stypendiach naukowych na belgijskim uniwersytecie w Louvain-la-Neuve, Oxfordzie i Leicester (Anglia), Bochum (Niemcy), Waszyngtonie (USA). Ks. Heller jest autorem ponad 800 prac naukowych, laureatem wielu prestiżowych nagród i wyróżnień. Wspólnie z matematykiem Wiesławem Sasinem wyjaśnili matematyczną naturę różnych typów osobliwości w kosmologii oraz zaproponowali model tzw. nieprzemiennego wszechświata. Od roku 1981 jest członkiem stowarzyszonym Watykańskiego Obserwatorium Astronomicznego w Castel Gandolfo, a w 1991 został wybrany na członka zwyczajnego Papieskiej Akademii Nauk w Rzymie. Należy też do Polskiego Towarzystwa Fizycznego, Polskiego Towarzystwa Astronomicznego oraz wielu zagranicznych i międzynarodowych towarzystw naukowych.