- Doceniając ogrom pracy i talentu profesora włożone w rozwój nauki i naszego uniwersytetu, jego społeczność odwdzięcza się dzisiaj wręczając mu najwyższą godność, jaką dysponuje uczelnia - powiedział podczas uroczystości rektor UJ, prof. Karol Musioł. Jak przypomniał, prof. Andrzej Szczeklik skupił swoje naukowe zainteresowania wokół chorób układu krążenia i oddechowego, jest autorem około 650 prac naukowych drukowanych w najbardziej prestiżowych międzynarodowych czasopismach, co pozwoliło osiągnąć mu w ostatnim dziesięcioleciu pozycję najczęściej cytowanego polskiego autora w piśmiennictwie naukowym z zakresu medycyny i biologii. W wygłoszonej laudacji prof. Jacek Musiał powiedział, że prof. Andrzej Szczeklik jest przede wszystkim wybitnym lekarzem, ale także naukowcem o światowym formacie, twórcą i organizatorem dużej jednostki klinicznej, naukowej i dydaktycznej, jaką jest II Katedra Chorób Wewnętrznych Collegium Medicum UJ. Jest także człowiekiem o szerokich zainteresowaniach humanistycznych, miłośnikiem poezji, muzyki, autorem książek, w których rozważa związki pomiędzy medycyną a sztuką, a także "zastanawia się nad ogólniejszą istotą medycyny - jej duszą". - Myślę, że najwyższą godność Uniwersytetu Jagiellońskiego otrzymał humanista, wybitny lekarz i uczony, który przysporzył blasku uniwersytetowi, a także nauce i medycynie polskiej - podkreślił autor laudacji. Prof. Szczeklik dziękując za wyróżnienie wspominał, jak zmieniła się medycyna w czasie jego kariery lekarskiej. Gdy zaczynał na oddziale dziecięcym, prymitywnymi metodami leczono chorobę Heinego- Medina, a obecnie Europa jest pod niej wolna. Leczenie zawałów serca polegało na 4-tygodniowej hospitalizacji pacjentów i podawaniu im morfiny, teraz chory po odpowiednich zabiegach i leczeniu po czterech dniach o własnych siłach wychodzi ze szpitala. W przeciągu ostatnich dziesiątek lat pojawiły się urządzenia, bez których trudno sobie wyobrazić nowoczesną diagnostykę: ultrasonograf, rezonans magnetyczny czy tomograf komputerowy. - W nowe millennium wchodzimy z niebotycznymi marzeniami implantowania komórek macierzystych zdolnych odtworzyć ludzkie organy - dodał. Medycyna - jak mówił prof. Szczeklik - ciągle odnawia się, jak odnawia się w metabolizmie ciało ludzkie, które ta dziedzina nauki bada. - W każdym zawodzie istnieją sytuacje esencjonalne, które odsłaniają jego twarz. I tak istotą medycyny jest spotkanie lekarza z chorym (...). Trzeba wysłuchać opowieści chorego pamiętając, że dla opowiadającego jest to sytuacja pierwszorzędna, a dla słuchającego, że któraś z tych opowieści może stać się jego własną historią, jego chorobą - zaznaczył doktor hc. Prof. Andrzej Szczeklik (ur. 1938 r. w Krakowie) studia na wydziale lekarskim Akademii Medycznej w Krakowie ukończył w 1961 roku. Kształcenie podyplomowe kontynuował w uniwersytetach w Stanach Zjednoczonych i Szwecji. Doktoryzował się i habilitował w Akademii Medycznej we Wrocławiu. Od 1972 roku do dziś kieruje II Katedrą Chorób Wewnętrznych UJ (do 1989 r. Kliniką Akademii Medycznej). W latach 1990-1993 pełnił funkcję rektora AM w Krakowie. Wspólnie z ówczesnym rektorem UJ prof. Andrzejem Pelczarem doprowadził w 1993 r. do powrotu wydziałów medycznych na UJ. Zainteresowania badawcze prof. Szczeklika skupiają się wokół chorób serca rozwijających się na podłożu miażdżycy i chorób płuc o podłożu immunologicznym. Jest autorem teorii oraz metod leczenia dotyczących astmy aspirynowej, które zostały udowodnione i powszechnie przyjęte. Za swoje ociągnięcia otrzymał wiele nagród krajowych i zagranicznych m.in. PAN, KBN, czasopisma "Lancet" i Royal College for Physicians w Londynie. Po wygraniu w 1991 roku konkursu międzynarodowego na badania naukowe ogłoszonego przez Komisję Nauki Wspólnoty Europejskiej, uzyskane środki przeznaczył na gruntowny remont i rozbudowę budynku szpitalnego zajmowanego przez II Katedrę Chorób Wewnętrznych, stwarzając w nim jeden z najnowocześniejszych ośrodków interny w naszym kraju.