- Jerozolima to kolebka, źródło judaizmu, kultury i sztuki żydowskiej. Nowy Jork jako największa Diaspora wśród wszystkich miast świata, stanowi centrum żydowskiej kultury, gdzie w sposób niezwykle twórczy przenikają się elementy kultury tradycyjnej i współczesnej. Kraków z kolei to siedemset lat wspólnej, polsko-żydowskiej historii, twórczej, żydowskiej obecności, której niezatarte ślady widnieją w Kazimierzu - tłumaczy dyrektor festiwalu Janusz Makuch. Wybrane wydarzenia 12 Festiwalu Kultury Żydowskiej w Krakowie: Do tegorocznego Koncertu Inauguracyjnego chazan Benzion Miller zaprosił swoich znakomitych przyjaciół, dwóch wielkich kantorów: Yaacova Motzena z Kanady i Israela Randa z Izraela. Towarzyszyć im będzie Chór Kantorów z Wielkiej Synagogi w Jerozolimie pod dyrekcją Elli Yaffe zaś akompaniować będzie pianista Dani Gildar. Koncert Inauguracyjny dedykowany jest "świętemu świętych" miast - Jeruszalaim. Raz do roku Ulica Szeroka zamienia się w największą scenę, z której płyną nieprzerwanie dźwięki żydowskiej muzyki. Trwa Koncert Finałowy Festiwalu. Ulica Szeroka staje się początkiem i końcem wszechświata. Duch wspólnego Szalom łączy tysiące ludzi ze wszystkich stron świata, ludzi różnych kultur i różnych religii. I wreszcie koncert Finałowy jest hołdem nas wszystkich złożonym w imię pamięci krakowskich Żydów. W tegorocznym Koncercie wystąpi plejada najwybitniejszych muzyków i zespołów : Michael Alpert, Frank London, Gary Lucas, The Cracow Klezmer Band, Di Shikere Kapelye, Dave Krakauer Klezmer Madness, The Klezmatics, The All Stars Festival Klezmer Orchestra i inni. Andy Statman Trio, 24.06, Synagoga Tempel, godz. 19:30Legendarny Andy Statman ponownie w Krakowie! W wieku 17 lat Andy był już uznanym mandolinista. W latach 60., zafascynowany jazzem, podjął studia w klasie saksofonu. Przełomem stało się spotkanie z legendarnym klarnecista żydowskim, Davem Tarrasem, który uczynił go swoim spadkobierca, zapisując mu w testamencie swój magiczny klarnet. W latach 70. Statman był pionierem wytyczającym nowe szlaki odradzającej się tradycji klezmerskiej i jednocześnie twórczym kontynuatorem muzycznego dziedzictwa chasydów. Sam należy do wyznawców cadyka z Belz. Khevrisa, 25.06, Teatr Bagatela, godz. 19:30Khevrisa oznaczało tajemne słowo na określenie klezmerskiej grupy, nazywanej tez inaczej kapelye, składającej się z czterech muzyków: pierwszych skrzypiec, drugich skrzypiec, cymbałów i kontrabasu. Zespół Khevrisa założony przez Zeva Feldmana i Stevena Greenmana, powstał głównie z myślą, by zachować i odtwarzać repertuar wschodnioeuropejskiej muzyki klezmerskiej poprzez koncerty, warsztaty, wykłady, a także studia muzykologiczno-etnograficzne. Będziemy uczestnikami wyjątkowego koncertu: po raz pierwszy od zakończenia II wojny światowej, w Krakowie zabrzmi autentyczna muzyka z żydowskiego wesela! Noc Klezmerów, 26.06, Teatr Bagatela, godz. 19:30 Noc Klezmerów: jedyne, nieco zwariowane, na wskroś zaimprowizowane, wolne od przesądów spotkanie muzyków z Nowego Jorku, San Francisco, Berlina i Krakowa. Tę niezykłą noc rozjaśnią nazwiska wielkich gwiazd klezmerskiej konstelacji: Alan Bern, Dave Krakauer, Michael Alpert, Frank London, Stuart Brotman, Steve Greenman, Gary Lucas, Kevin Norton, Christian David, Sanne Moricke, Paul Brody oraz krakowska formacja The Cracow Klezmer Band. Wspólny projekt wybitnych indywidualności, którzy na tą jedną jedyna noc postanowili połączyć swą wyobraźnię, artyzm i instrumenty, dając nam wszystkim możność uczestniczenia w niezapomnianym, klemzerskim jam session. Leopold Kozłowski i Jego Przyjaciele; 27 i 30.06, Klezmer-Hois, godz. 22. Leopold Kozłowski, kompozytor, dyrygent, pianista. Ostatni, autentyczny klezmer Galicji. Potomek w prostej linii genialnego klarnecisty żydowskiego, Naftule Brandweina. Absolwent Konserwatorium we Lwowie. Strażnik i kontynuator wielowiekowej tradycji klezmerskiej. Koncertuje na całym świecie. Od wielu lat występuje w towarzystwie znakomitych artystów i zarazem swoich ulubionych wykonawców. Wspólnie nagrali dwujęzyczną, polsko-żydowską płytę "Leopold Kozłowski - Ostatni Klezmer Galicji", która stanowi sumę ich wieloletniej współpracy. Marta Bizoń, Katarzyna Jamróz, Renata Świerszczyńska, Katarzyna Zielińska, Andrzej Róg, Jacek Cygan i Jerzy Fedorowicz sprawili, że opracowane przez Kozłowskiego tradycyjne pieśni żydowskie urzekają dziś nowym, olśniewającym blaskiem. Premiera muzycznego spektaklu "Siostry Parry" Michaeli Ronzoni w reżyserii Piotra Szalszy, która odbędzie się 22 czerwca 2002 na Scenie Pod Ratuszem, będzie miała rangę międzynarodowego wydarzenia - przy jego produkcji współpracuje już Centrum Szymona Peresa, Konsulat Austriacki i Kultur Kontakt Austria. Spektakl opowiada autentyczną historię najpopularniejszych śpiewających gwiazd estrady okresu międzywojennego - sióstr Parry, żydowskich dziewcząt, które wyjechały do Stanów Zjednoczonych, gdzie zrobiły oszałamiającą karierę. Ten wzruszający spektakl opowiadający o jej trudnych początkach przeplatany będzie 16 wspaniałymi piosenkami zarówno w języku polskim, jak i w jidisz przy akompaniamencie grającej na żywo orkiestry. W role sióstr wcielą się znakomite śpiewające krakowskie aktorki - Marta Bizoń i Katarzyna Zielińska, znane m.in. ze "Spotkań z Balladą". Zanim nadejdzie Mesjasz i zanim wszelka żywność stanie się koszerna, tę, którą spożywamy, należy "koszerować". Co to znaczy i dlaczego "koszer"? Jak koszeruje się mięso? Judaizm z niezwykłą drobiazgowością i konsekwencją stanowi o regułach codziennego życia. Dotyczy to zarówno jedzenia, jak i sposobu jego przygotowania. Jednym z takich sposobów jest rytualne zabijanie zwierząt, czyli "szechita". Szechity może dokonywać "szochet", czyli dorosły Żyd, któremu władze rabinackie wydają stosowny certyfikat. Rytualny ubój obrósł przez wieki legenda i antysemickimi przesądami. Niewiedza uwalnia upiory podejrzeń i oskarżeń. Pełniący funkcje Szocheta, reb Benzion Miller podda rytualnemu zabiciu drób i zademonstruje, jak zgodnie z wielowiekową tradycją żydowską, koszeruje się mięso. Pierwszy raz od początku istnienia festiwalu wśród znanych już warsztatów pojawią się nowe - warsztaty dla dzieci. Od poniedziałku do piątku Ethel Szyc będzie wprowadzać swoich młodych podopiecznych w historię siedmiu dni stworzenia, nauczy hebrajskich piosenek i tańców. Warsztaty będą dotyczyły następujących tematów: Tora, Mojżesz, Synagoga, mezuza, kipa, talit, modlitwa (z wycieczką do wybranych synagog na Kazimierzu), Koszer, Szabat. Prowadząca warsztaty Ethel Szyc jest aktorką Państwowego Teatru Żydowskiego oraz nauczycielką kultury żydowskiej, muzyki, teatru, tańca izraelskiego w żydowskiej Szkole Lauder - Morasha w Warszawie. Wystawa Italia Judaica 23.06 - 31.07, Muzeum Archeologiczne Roberto Matatia od wielu lat dogłębnie studiuje unikalną sztukę ceramiki artystycznej w Faenzie, a w szczególności pracuje nad odrodzeniem tamtejszej żydowskiej tradycji ceramicznej. Dzięki jego pasji i poświęceniu odkryto zarówno sztukę żydowskiego artysty Isacco Azulai, tworzącego w Faenzie w XVI wieku oraz wpływ żydowskich elementów na artystyczne tradycje Faenzy. Już 5 wieków temu Faenza była jednym z najważniejszych miast europejskich, gdzie wytwarzano ceramikę artystyczną, a sam termin "faenza-faiance" jest obecnie używany jako synonim słowa "majolika". Do dzisiaj zresztą, tradycja i kultura wytwarzania ceramiki jest tutaj wciąż żywa. Do Krakowa Roberto Matatia przywiezie około 35 własnych prac. Alter Kacyzne Poyln - wystawa fotografii "Świat, który przestał istnieć", 22.06. - 30.08.2002, Muzeum Historii Fotografii Fotografik, eseista, pisarz i dramaturg, Alter Kacyzne, urodzony w roku 1885, dokumentował w latach dwudziestych, na zlecenie nowojorskiej organizacji pomagającej żydowskim emigrantom, warunki życia Żydów w miasteczkach żydowskich w Polsce. Kiedy został zamordowany, 7 czerwca 1941 roku we Lwowie, jego dorobek popadł w zapomnienie. Kacyzne zaczęto odkrywać na nowo w ostatnich latach. Wydawnictwo Aufbau-Verlag z Berlina wydało jego fotografie w formie albumu. Erwin Schenkelbach - wystawa fotografii "Kraków - New York - Jeruszalaim". Erwin Schenkelbach nie opuszcza Krakowa. Jako Galicyaner z Jerozolimy, ma tu swoje korzenie i wyznaczone mu przez historie miejsce. Urodził się w Drohobyczu w 1929 roku. Pamięta Bruno Schulza, który często odwiedzał jego rodziców. W świat magii ulotnych obrazów utrwalanych na fotograficznej kliszy wprowadził go ojciec. Wśród mistrzów, od których się uczył, są Giorgio de Chirico i Max Ernst. Od 1963 roku żyje w Izraelu. Tegoroczna wystawa Erwina poświęcona jest trzem wielkim miastom. To Kraków, Nowy Jork i Jerozolima. Jest niezwykłą podróżą w czasie i przestrzeni.