Profesor Gierowski był rektorem UJ przez dwie kadencje w latach 1981-87. Jego działalność w tamtym okresie - w zgodnej opinii byłych studentów i pracowników uczelni - pozwoliła uchronić Uniwersytet od represji politycznych. W okresie 1986-89 był członkiem Rady Konsultacyjnej przy Przewodniczącym Rady Państwa, będąc zarazem posłem na Sejm. W pracy naukowej Józef A.Gierowski zajmował się epoką saską, historią Śląska i Włoch. Ważniejsze jego prace to m.in. "Między saskim absolutyzmem a złotą wolnością" (1953), "W cieniu Ligi Północnej" (1972), Historia Polski 1505-1864 (1978), Historia Włoch (1985). Józef A. Gierowski urodził się w 1922 r. w Częstochowie. W czasie II wojny światowej działał w organizacjach podziemnych, był członkiem Służby Zwycięstwa Polsce, Związku Walki Zbrojnej, a następnej Armii Krajowej. Studiował zarazem historię na tajnym Uniwersytecie Jagiellońskim. Na przełomie lat 50 i 60 XX w. profesor był prorektorem i dziekanem Uniwersytetu Wrocławskiego. Od 1965 r. pracował na UJ. Dzięki jego wysiłkom w 1986 roku stworzono pierwszy w Polsce Międzywydziałowy Zakładu Historii i Kultury Żydów w Polsce. Był też współzałożycielem krakowskiej Fundacji Judaica.