Dorota Terakowska, urodzona 30 sierpnia 1938 r. w Krakowie, ukończyła socjologię na Uniwersytecie Jagiellońskim. Jak sama przyznawała, książki zaczęła pisać późno - między 40. a 50. rokiem życia. Pierwszą - "Babci Brygidy szalona podróż po Krakowie" - napisała w 1986 roku, bo - jak twierdziła - chciała odejść z zawodu dziennikarskiego. Jako redaktor i publicysta pracowała w "Gazecie Krakowskiej", w latach 1969-1981 i od 1991, w "Przekroju" (1976-1989) oraz w "Zeszytach Prasoznawczych" (1983-1989). W 1990 roku była współzałożycielem i współpracownikiem dziennika "Czas Krakowski", a w latach 1995-1999 wiceprezesem Spółdzielni Dziennikarzy "Przekrój". Z działalnością dziennikarską pożegnała się zbiorem reportaży "Próba generalna" wydanym w 1986 roku w podziemnym wydawnictwie "Nowa". Jej debiut literacki nastąpił w tym samym roku. Książki Doroty Terakowskiej osiągały sukces rynkowy i były nagradzane: m.in. "Władcę Lewawu" umieszczono w kanonie lektur szkolnych, a"Lustro pana Grymsa" było dziecięcym bestsellerem w 1995 roku. Otrzymała trzy nagrody polskiej sekcji IBBY - Światowej Rady Książek dla Młodzieży za powieści: "Córka czarownic" (1992),"Samotność bogów" (1998) i "Tam gdzie spadają Anioły" (1999). Jej przedostatnia powieść "Poczwarka" w pierwszych dwóch tygodniach od ukazania się na rynku sprzedała się w nakładzie 15 tys. egzemplarzy i znalazła się na liście dwudziestu najlepiej sprzedających się książek w 2001 roku. Od 1997 roku autorka związana była 10-letnim kontraktem z Wydawnictwem Literackim w Krakowie, które wydaje wszystkie napisane przez nią książki. Swoją twórczość kierowała do dzieci, młodzieży i dorosłych. "Od 'Córki czarownic' moje książki są i dla młodzieży, i dla dorosłych. Dla obecnego młodego pokolenia pisze się bardzo trudno. Nie można znudzić, prawić kazań" -pisała na swojej stronie internetowej.