W Spichlerzu konieczne jest usunięcie azbestu, remont piwnic, wzmocnienie fundamentów i izolacja obiektu. Remont ma trwać w latach 2010-2011. - Zależy nam, by przeprowadzić pełen zakres prac. Jednak zanim zapadnie ostateczna decyzja, musimy złożyć dokumentację projektową i kosztorysy do Urzędu Marszałkowskiego. Obowiązuje nas bowiem procedura konkursowa - powiedziała wicedyrektor Muzeum Lubuskiego Grażyna Tyranowska. Za pieniądze z Lubuskiego Regionalnego Programu Operacyjnego, który pozwala na pozyskiwanie funduszy unijnych na potrzeby województwa lubuskiego, ma zostać także odnowiona elewacja zabytkowej willi Schroedera, w której znajduje się główna siedziba Muzeum. Dokumenty mają wpłynąć do Lubuskiego Urzędu Marszałkowskiego 10 marca, a ostateczna decyzja o dofinansowaniu zapadnie w czerwcu. Koszt obu remontów to ponad 5,5 mln zł. Spichlerz jest teraz zamknięty dla zwiedzających, ponieważ od połowy grudnia do lutego trwała tam całkowita wymiana ogrzewania. Fundusze na tę inwestycję pochodziły z Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego - Mecenat 2008, a także ze środków własnych i Lubuskiego Urzędu Marszałkowskiego. Koszt inwestycji wyniósł 350 tys. zł. Spichlerz zostanie otwarty w połowie kwietnia. Wtedy też odbędą się uroczystości z okazji 20-lecia działalności tego obiektu. - Przygotowaliśmy specjalną okolicznościową wystawę, na której przedstawimy fotografię i dokumentację oraz specjalny folder o historii Spichlerza - poinformowała Tyranowska. W tym roku Muzeum zyskało z ministerialnego programu Mecenat 2009 - 100 tys. zł na remont dachu Spichlerza i willi Schroedera. Ma on się rozpocząć jeszcze w tym roku. Całkowity koszt to 400 tys. zł. Pozostała część pieniędzy ma pochodzić ze środków własnych i Lubuskiego Urzędu Marszałkowskiego. Główna siedziba Muzeum - willa miejscowego fabrykanta, Gustawa Schroedera, położona na terenie Przedmieścia Santockiego, została wybudowana w latach 1903-1904. To dwukondygnacyjna budowla z poddaszem użytkowym, nakryta dachem mansardowym. Wzniesiono ją w stylu eklektycznym z przewagą neobaroku, określanym także mianem neobaroku berlińskiego, który cechuje elegancja formy i detalu.