Podczas święta miasta przewidziano wystawy, występy gwiazd, pokaz sztucznych ogni i w wiele innych wydarzeń. W sobotę w strefie "Boje, woje i podboje" będzie można obejrzeć słowiańskich wojów, templariuszy, joanitów oraz wojska Fryderyka Wielkiego. Kanonierzy z Letschin dadzą salwę z armat, zaprezentuje się też Grupa Militarna z Białcza. Miejscem wartym odwiedzenia będzie też tzw. strefa o nazwie "W kulturowym tyglu". Tam będzie można skosztować tradycyjnych potraw z regionów, z których pochodzą mieszkańcy Witnicy. Będą też prezentować się mniejszości i grupy etniczne zamieszkujące Witnicę. Natomiast w strefie "Wioska rybacka" nawiązującej do pierwocin założenia Witnicy, będzie można skosztować różnorodnych dań z ryb, obejrzeć znawców dawnych zawodów i obejrzeć wystawę dokumentującą dzieje Witnicy. W trakcie imprezy nastąpi otwarcie wystawy "Targi na pograniczu", na której zaprezentują się witniccy przedsiębiorcy. Będzie też otwarta wystawa "Witnicy portret własny". Kulminacją uroczystości będą życzenia dla witniczan od władz miasta oraz urodzinowy tort, który zostanie podzielony między mieszkańców. Browar Witnica z okazji 750-lecia uwarzył jubileuszowe piwo. Piwo "podane będzie" w tradycyjnej beczce; po uroczystym odszpuntowaniu i nastąpi degustacja trunku przez mieszkańców. W niedzielę (17 czerwca) w regionalnym Centrum Ratownictwa zaplanowano promocję nowej książki Zbigniewa Czarnucha pt. "Nad Wartą i wśród lasów. O dawnych i współczesnych mieszkańcach witnickich wsi" i wernisaż wystawy fotograficznej poświęconej Witnicy. Imprezy poprzedzi uroczysta msza św., a dzień zakończy koncert organowy i kameralny. Nazwa Witnica pochodzi od słowa wić, witka, czyli gałązka wierzbowa lub rodzaj wierzby. Najstarsza wzmianka o Witnicy pochodzi z 1262 r., w którym to roku ówczesna wieś rybacka Witze przeszła z rąk templariuszy pod panowanie margrabiów brandenburskich. Od 1300 r. należała do cystersów z Mironic. W 1539 r. była w posiadłościach panujących Hohenzollerów. W czasie wojny trzydziestoletniej uległa niemal doszczętnemu zniszczeniu. Rybacka wieś stopniowo zmieniała się w uprzemysłowioną miejscowość. Od XVI do połowy XIX w. na rzeczce Witnie pracował młyn papierniczy. W połowie XVIII w. założono hutę żelaza wykonującą zamówienia dla wojska oraz manufakturę sukienniczą. W drugiej połowie XVIII w. w wyniku przeprowadzonej melioracji bagien Kotliny Gorzowskiej oraz regulacji Warty i jej pogłębieniu - powstało w okolicy kilka nowych wsi, co podniosło rangę gospodarczą Witnicy. W tym samym czasie wytyczono trasę Królewskiej Poczty Pruskiej łączącej Berlin z Królewcem. Po wybudowaniu Kolei Wschodniej w 1857 r. do nazwy Vietz zaczęto dodawać człon Ostbahn. Zbudowanie kolejowej stacji przyczyniło się do wzrostu znaczenia Witnicy jako osady przemysłowej. Odlewnia armat i kul przekształciła się w fabrykę maszyn, powstały cegielnie, fabryka kafli, mebli, krochmalu, działały tartaki i młyny wodno-elektryczne i wiatraki. Właśnie w Witnicy wykonano elementy do budowy pierwszej pruskiej maszyny parowej. Witnica to także silne tradycje browarnicze. Już za panowania cystersów warzono tu piwo, a w 1848 r. powstał browar, który działa do dziś jako jedyny w województwie lubuskim. Przez wieki osada nabrała charakteru miejskiego, co w 1935 r. zaowocowało przyznaniem jej praw miejskich. Liczyła sobie wtedy 6500 mieszkańców. Po II wojnie światowej Witnica znalazła się w granicach Polski. Miejscową ludność przesiedlono do Niemiec, a w jej miejsce osiedlili się tam repatrianci, głównie z Kresów. Początkowo Witnica leżała w woj. poznańskim, później w zielonogórskim, a po reformie administracyjnej w 1975 r. weszła w skład woj. gorzowskiego. Obecnie leży w powiecie gorzowskim w Lubuskiem. Gmina liczy 13 tys. mieszkańców, z czego 7 tys. żyje w samej Witnicy.