Jak powiedział Łukasz Kępski Muzeum Ziemi Międzyrzeckiej im. Alfa Kowalskiego, gospodarzem turnieju tradycyjnie będzie Bractwo Rycerskie Ziemi Międzyrzeckiej, które do udziału w nim zaprosiło m.in. bractwa rycerskie ze Szczecina, Berlina i Bernau w Niemczech. Łącznie głównymi aktorami tego wydarzenia będzie ok. 50-60 miłośników średniowiecznej kultury i oręża. W piątek na podzamczu odbędzie się turniej łuczniczy o miano "Zamkowego Łowczego", a około godziny 20-tej rozpocznie się bohurt, czyli walka bez zasad, a po nim turniej na moście o "Szarfę Pani z Jeziora". W bohurcie dwie grupy zakutych w stal mężczyzn będą się walczyć między sobą, a ci którzy będą najlepsi staną do pojedynków o słynną szarfę. W sobotnie południe odbędzie się inscenizacja batalistyczna nawiązująca do historycznych wydarzeń z 1474. Wówczas to złowrogie wojska króla Węgier i Czech Macieja Korwina plądrowały okolice Międzyrzecza pozostawiając po sobie śmierć i pożogę. Podczas inscenizacji będzie okazja zobaczyć jak załoga zamku broniła się przed natarciem zastępów Korwina. Tego samego dnia, po raz pierwszy w historii turnieju odbędzie się "bitwa dziecięca", w której naprzeciw siebie staną rycerze i uczniowie Szkoły Podstawowej nr 3 w Międzyrzeczu. Zadaniem młodych adeptów sztuki rycerskiej będzie zwycięstwo i obrona międzyrzeckiego zamku przed obcymi najeźdźcami. Nie tylko wojowie będą stawać w szranki ku uciesze zgromadzonej publiczności. Białogłowy zmierzą się w konkurencjach typowych dla kobiet z okresu średniowiecza, które na razie owiane są tajemnicą. Całej imprezie będzie towarzyszył średniowieczny klimat. Wokół zamku staną kramy, będzie można zobaczyć jak w dawnych czasach wypiekano chleb, warzono piwo oraz jak wyglądało życie codzienne. Członkowie bractw rycerskich będą nosili historyczne stroje, a wokół będzie rozbrzmiewała muzyka z epoki. Organizatorami przedsięwzięcia są Bractwo Rycerskie Ziemi Międzyrzeckiej oraz Muzeum Ziemi Międzyrzeckiej im. Alfa Kowalskiego. Zamek w Międzyrzeczu został zbudowany w okresie panowania Kazimierza Wielkiego, na zrębach dawnego, drewniano-ziemnego, warownego grodu. Była to siedziba kasztelanów i starostów międzyrzeckich; stacjonowały tu załogi wojskowe powołane do obrony polskiej granicy zachodniej. W połowie XVI w. zamek został przebudowany i przystosowany do nowej techniki obronnej związanej z użyciem dział (basteje artyleryjskie), w czasie wojen szwedzkich uległ zniszczeniu i nigdy nie został odbudowany. Zachowane mury zamkowe zabezpieczono w latach 1954 - 1960.