We wrześniu tego roku w Larvic w Norwegii odbędzie się konferencja, podczas której wręczone zostaną certyfikaty. Park Mużakowski położony jest nad Nysą Łużycką, po obu stronach polsko-niemieckiej granicy. Powstał w latach 1815-45. Zachodnia część parku z ośrodkiem rezydencjonalnym leży obecnie po stronie niemieckiej na terenie miasta Bad Muskau, wschodnia po stronie polskiej na terenie Łęknicy (woj. lubuskie). Powierzchnia całego założenia wynosi 728 ha, części zachodniej - 206 ha, części wschodniej - 522 ha. Park leży na zróżnicowanym pod względem wysokości terenie moreny czołowej, zwanej Łukiem Mużakowa. Jest to klasyczny park krajobrazowy, jedno z czołowych dzieł europejskiej sztuki ogrodowej XIX w. Inicjatorem budowy parku i jego twórcą był książę Hermann von Pueckler-Muskau, właściciel dóbr Muskau, literat, a zarazem propagator i teoretyk ogrodnictwa krajobrazowego. Obecnie w obu częściach parku prowadzone są prace konserwatorskie, których celem jest odtworzenie pierwotnego układu kompozycyjnego. Jedną z podstawowych zasad przyjętych przy rewaloryzacji parku jest przywrócenie integralności przestrzennej obu części parku, które podzieliła granica. Rewaloryzacja polskiej części parku prowadzona jest przez Ośrodek Ochrony Zabytkowego Krajobrazu w Warszawie, a części niemieckiej przez Fundację Księcia Puecklera - Park Bad Muskau. W 2004 Park Mużakowski został wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.