Akt nadania honorowego obywatelstwa Lublina wręczyli w czwartek Chrzanowskiemu na uroczystej sesji rady miejskiej przedstawiciele władz miasta. - Akt ten jest wyrazem naszej wdzięczności i wielkiego uznania dla pana drogi życiowej i licznych zasług jako wybitnego humanisty, nauczyciela akademickiego i wielkiego autorytetu - powiedział przewodniczący rady Piotr Kowalczyk. Radni - w uchwale nadającej honorowe obywatelstwo - podkreślili, że Chrzanowski "przez całe swoje życie uosabia i reprezentuje tradycje niepodległościowe, najwyższe wartości i niezłomną wiarę w człowieka", a na wszystkich polach aktywności jest "wzorem człowieka prawego, wrażliwego na problemy ludzkie". Prezydent Lublina Adam Wasilewski przywołując liczne, wypowiadane ostatnio krytyczne oceny na temat języka polityki i sposobów jej prowadzenia, podkreślił, że postawa prof. Chrzanowskiego jest przykładem prowadzenia dyskusji politycznych, bez konieczności przekraczania wszystkich granic. - Życie pana profesora jest dowodem na to, że cel nie uświęca środków i że równie ważne jak cel i skuteczność działania jest sposób prowadzenia walki politycznej, droga do tego celu - powiedział Wasilewski. Chrzanowski powiedział, że Lublin jest drugim po Warszawie znaczącym miastem w jego życiu. Przypomniał, że na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej doktoryzował się i habilitował, a jego "najpiękniejszy okres pracy" to czas, kiedy pracował na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Także z Lubelszczyzny startował w wyborach parlamentarnych. Jako najbardziej cenne wspominał swoje spotkania z młodzieżą w latach 70. i 80. w Lublinie, kiedy wygłaszał prelekcje w duszpasterstwach akademickich, różnych ośrodkach kościelnych, domach akademickich. - Dzięki Lublinowi, nawiązałem kontakty z młodzieżą, i to w skali kraju, i stałem się patronem dużego nurtu młodzieży Ruchu Młodej Polski - powiedział. Wiesław Chrzanowski urodził się 20 grudnia 1923 r. w Warszawie. Był żołnierzem Armii Krajowej, jako członek batalionu "Harnaś" brał udział w Powstaniu Warszawskim. W 1945 r. ukończył studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego. W latach 1948-1954 siedział w więzieniu, skazany za "próbę obalenia siłą systemu komunistycznego". Od 1980 r. był doradcą NSZZ "Solidarności", m.in. był współautorem statutu związku, pełnomocnikiem w postępowaniu rejestracyjnym. W 1982 r. rozpoczął pracę jako wykładowca na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, od 1987 r. jako profesor. W latach 1987-1990 pełnił funkcję prodziekana Wydziału Prawa Kanonicznego. Chrzanowski był współzałożycielem w 1989 r. Zjednoczenia Chrześcijańsko-Narodowego i do 1994 r. prezesem tej partii. W 1991 r. pełnił funkcję ministra sprawiedliwości i prokuratora generalnego w rządzie Jana Krzysztofa Bieleckiego. W tym samym roku został wybrany do Sejmu z listy wyborczej Akcji Katolickiej. W Sejmie I kadencji w latach 1991-93 zajmował stanowisko marszałka. Później, w latach 1997-2001, zasiadał w Senacie IV kadencji, wybrany z listy Akcji Wyborczej Solidarność. W 2005 r. został odznaczony Orderem Orła Białego przez prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego.