Ks. dr hab. Marian Lewko, prof. nadzw., urodził się w 1936 roku. Szkołę podstawową ukończył w Białymstoku, w roku 1949 rozpoczął naukę w gimnazjum Księży Salezjanów w Różanymstoku. Po dwóch latach wstąpił do nowicjatu salezjańskiego w Czerwińsku nad Wisłą, gdzie w 1952 roku złożył śluby zakonne. W 1962 roku, po ukończeniu studiów filozoficznych i teologicznych oraz odbyciu czteroletniej praktyki młodzieżowo-wychowawczej, otrzymał święcenia kapłańskie i rozpoczął pracę jako katecheta i wikariusz parafialny w Pile. Rok później podjął studia na polonistyce na KUL, zakończone w 1968 roku obroną pracy magisterskiej pt. Recepcja teatru Strindberga w Polsce (1905-1918), napisaną pod kierunkiem prof. Ireny Sławińskiej. W następnym roku obronił pracę magisterską na historii sztuki. W roku 1970 został asystentem w Katedrze Teorii Literatury. W roku 1984, po obronieniu rozprawy O dramacie i teatrze Strindberga, otrzymał tytuł doktora i został zatrudniony w Katedrze Dramatu i Teatru na stanowisku adiunkta. Tytuł doktora habilitowanego otrzymał w 1997 roku na podstawie pracy Obecność Skandynawów w polskiej kulturze teatralnej w latach 1876-1918. Rozprawa ta uznana została za teatralną książkę roku przez sekcję krytyki polskiego oddziału Międzynarodowego Instytutu Teatralnego. W trakcie swojej pracy naukowej opublikował ponad 80 artykułów i studiów naukowych. Brał udział w licznych sympozjach naukowych w kraju i za granicą. Jego zainteresowania naukowe, obok dramaturgii Augusta Strindberga, skupiały się wokół teatru i literatury religijnej oraz dramatu biblijnego. Interesował się także historią dramatu powszechnego. Ks. Lewko jest autorem książki Teatr wielkich metafor, poświęconej Scenie Plastycznej KUL, redaktorem Dramatów zebranych Amelii Hertzówny, opracowywał też repertuar scen wileńskich w dwudziestoleciu międzywojennym oraz repertuar teatru lubelskiego.