W tym roku na ekspozycji oglądać będzie można prace artystów m.in. z Brazylii, Turcji, Cypru, Chin, Chorwacji, Argentyny, Japonii, Peru, Kanady, Irlandii oraz polskich twórców. Ich dzieła często łączą tkaninę, papier, metal, a także tworzywa sztuczne. Kilkudziesięciu twórców już zdecydowało się przekazać swoje prace do zbiorów łódzkiego muzeum. Podczas otwarcia międzynarodowe jury przyzna Złoty Medal - Grand Prix imprezy oraz medale srebrne, brązowe i wyróżnienia. Organizowane od 1972 roku Międzynarodowe Triennale Tkaniny w Łodzi jest obecnie największą na świecie imprezą promującą współczesną sztukę tkaniny artystycznej, coraz powszechniej nazywaną "sztuką włókna". Jest to zamknięta wystawa - konkurs sztuki tkackiej, dostępna jedynie dla artystów imiennie zaproszonych. Twórców, uważanych w swoich krajach za najbardziej interesujących, zgłaszają do udziału w Triennale, współpracujący z Radą Programową imprezy, wybitni artyści, krytycy lub dyrektorzy muzeów i galerii. Triennale towarzyszyć będą m.in. dwie wystawy ogólnopolskie - 11. Wystawa Tkaniny Unikatowej i 9. edycja Wystawy Miniatury Tkackiej oraz szereg wystaw organizowanych w łódzkich galeriach i dzień otwartych pracowni Wydziału Tkaniny i Ubioru łódzkiej ASP. Wystawę Triennale oglądać będzie można do 31 października. 13. edycja imprezy zbiegła się z jubileuszem 50-lecia istnienia Muzeum Włókiennictwa w Łodzi. Powstało ono w 1960 roku jako Muzeum Historii Włókiennictwa; od 1975 r. jest to Centralne Muzeum Włókiennictwa. Mieści się w tzw. Białej Fabryce, zbudowanej w latach 1835-39 przez fabrykanta Ludwika Geyera. Ten okazały kompleks klasycystycznych budynków jest uznawany za jeden z najpiękniejszych w Polsce zabytków architektury przemysłowej. CMW dysponuje obecnie ponad 16 tys. m kw. powierzchni; na cele ekspozycyjne przeznaczono około 7 tys. m kw. Przy kompletowaniu eksponatów muzeum interesuje się wszystkim, co ma związek z włókienniczym procesem produkcyjnym - od surowca, przez techniki i technologie do produktów włókienniczych. Obok tkanin zbiera także filce, dzianiny, ale również szytą z nich odzież i dzieła sztuki współczesnej wykreowane z papieru. Dotychczas muzeum zorganizowało ponad tysiąc wystaw. Od dwóch lat na jego terenie istnieje Skansen Łódzkiej Architektury Drewnianej. Znajduje się w nim osiem obiektów typowych dla zabudowy Łodzi z przełomu XIX i XX wieku. Są wśród nich: kościół, willa letniskowa, piętrowy dom dla rodzin robotniczych, przystanek tramwajowy oraz cztery domy rzemieślników. Budynki rozmieszczone zostały wzdłuż dwóch brukowanych "kocimi łbami" uliczek, zbiegających się przy kościele. Zadbano również o stylizowane elementy małej architektury - lampy, studnię, drogowskazy z nazwami ulic. Zakończona w 2008 roku rewitalizacja i modernizacja jednego ze skrzydeł fabryki Geyera oraz utworzenie na jej terenie skansenu kosztowała ok. 32 mln zł; część środków pochodziła z UE.