Wosia szczególnie interesował pejzaż. Zrealizował ponad 50 wystaw indywidualnych, swoje prace przedstawiał w m.in. "Małej Galerii" w Warszawie ("Pojawia się znak"), Galerii "FF" w Łodzi ("Pejzaż mistyczny"), Galerii "pf" w Poznaniu ("Z ciemności i ze światła"), Galerii "Pustej" w Katowicach, Galerii Sztuki BWA w Jeleniej Górze, a także za granicą: w Niemczech, Wielkiej Brytanii, Kanadzie, Włoszech, Danii, Belgii, Węgrzech, Francji, Finlandii, Ukrainie, Litwie, Słowacji i Czechach. Jego prace znajdują się m.in. w zbiorach Muzeum Sztuki w Łodzi, Centrum Sztuki Współczesnej w Warszawie, Związku Polskich Artystów Fotografików w Warszawie, Fundacji dla Śląska w Katowicach, Stadtbibliothek Paderborn w Niemczech, Fundacji Turleja w Krakowie, BWA w Łomży i w wielu zbiorach prywatnych. Stanisław J. Woś brał udział w wystawie Polska Fotografia Intermedialna (Poznań, 1988), w IV Międzynarodowym Triennale Rysunku (Wrocław, 1988), w Biennale Fotografii (Poznań, 1998, 2000, 2003, 2005), w wystawie "Pejzaż końca wieku" (Poznań, Wrocław, Katowice 2000/2001), a także w III Międzynarodowym Biennale Fotografii i Sztuk Wizualnych w Liege w Belgii (2002). "Tyle miałeś projektów, tyle jeszcze zdjęć do zrobienia, spotkań i rozmów o marności życia i ukochanej fotografii. Zawsze z podziwem analizowałem Twoje bardzo osobiste, przemyślane prace i tę grę pomiędzy światłem i cieniem, dobrem i złem, trwaniem i przemijaniem" - napisał na stronie związku fotografik Mariusz Wideryński. Artysta urodził się w 1951 r. w Jeżowem. Mieszkał w Suwałkach. Dyplom otrzymał w Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku w 1982 r. W latach 1985-95 prowadził Klub Fotograficzny PAcamera w Suwałkach. Był pedagogiem Warszawskiej Szkoły Fotografii. Był członkiem Związku Polskich Artystów Fotografików.