Jak powiedział dyrektor muzeum i kurator wystawy Mariusz Hermansdorfer, w zbiorach wrocławskiej placówki znajduje się największa kolekcja prac Tchórzewskiego, a zaprezentowane dzieła dają możliwość prześledzenia zmian, jakie dokonywały się w twórczości artysty. Najwcześniejsze z prezentowanych prac pochodzą z przełomu lat 40. i 50., kiedy to Tchórzewski był jeszcze studentem krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych. Najstarsze pokazane dzieła powstały w połowie lat 80. Zdaniem dyrektora jest to kolekcja najbardziej reprezentatywna, ponieważ pokazuje ewolucję twórczą malarza "począwszy od nadrealistycznych pejzaży, poprzez motywy walki, powstawania nowych energii, aż do pejzaży kosmicznych i wątków religijnych". "O kształcie tej ekspozycji decydował także sam Tchórzewski. Cześć prac pochodzi bowiem z retrospektywnej wystawy jego dzieł, którą przygotowywaliśmy wspólnie w 1980 r." - dodał Hermansdorfer. Wystawie towarzyszy album poświęcony artyście, w którym znalazły się reprodukcje jego prac ze zbiorów wrocławskiego muzeum, kolekcji jego syna Krzysztofa Tchórzewskiego oraz teksty napisane przez przyjaciół malarza, m.in. Tadeusza Różewicza, Hermansdorfera i Dorotę Folgę Januszewską. Wystawę można oglądać do 14 lutego. Tchórzewski urodził się 24 kwietnia 1928 r. w Siedlcach. W czasie II wojny światowej był żołnierzem Armii Krajowej, w latach 1946-1951 studiował malarstwo w krakowskiej ASP. Debiutował na I Wystawie Sztuki Nowoczesnej w Krakowie w 1948/49. Po zakończeniu studiów przeniósł się do Warszawy, gdzie w 1954 r. rozpoczął pracę w Akademii Sztuk Pięknych. W 1987 r. uzyskał tytuł profesora, w 1998 r. przeszedł na emeryturę. Zmarł 25 grudnia 1999 r.