Sara urodziła się poza wyspami, w pokoleniu dzieci emigrantów, którzy wyruszyli z wysp na Atlantyku do Portugalii w poszukiwaniu pracy. Jako nastolatka Tavares założyła pierwszy portugalski chór gospel w Lizbonie i uznała, że muzyka jest jej przeznaczeniem. Jej ulubionymi wykonawcami w tym czasie byli Stevie Wonder, Aretha Franklin i Donny Hathaway, a jej pasją - gra w piłkę nożną. W latach 1993-1994, wygrała krajowy konkurs telewizyjny i wzięła udział w Festiwalu Piosenki Eurowizja. Rezultatem tych wydarzeń był kontrakt z wytwórnią BMG i pierwsze wydawnictwo, zatytułowane Sara Tavares And Shout. W kolejnych latach wokalistka przeszła ewolucję od gospelu do popu, a następnie zbliżyła się do będącej w rozkwicie lizbońskiej sceny muzyki afrykańskiej i Zielonego Przylądka. Jej debiutancki album Mi Ma Bô z 1999 r. wciąż był zakorzeniony w muzyce R’n’B, ale jego producent Lokua Kanza, połączył ją z rytmicznym Afro-popem. Album zdobył w Portugalii Złotą Płytę i był nominowany do portugalskich nagród Grammy (Globos de Oero) w kategorii Najlepszy Wykonawca/Najlepszy Debiutancki Album. Druga płyta, Balancê, stała się początkiem międzynarodowej kariery Sary Tavares. Trasa promocyjna wiodła przez Europę, Japonię i Stany Zjednoczone. Środek ciężkości jej stylu przesunął się w kierunku muzyki Zielonego Przylądka i Afryki, a piosenki zaśpiewane były po portugalsku, w języku kreolskim z Zielonego Przylądka i w lokalnym ulicznym slangu. Album kołyszący rytmami rodem z wysp i diaspory afrykańskiej Filozoficzny podtekst Tavares jest zauważalny w wielu nowych utworach, ale jest także integralną częścią muzyki stworzonej do ruchu, kołysania się i tańca, której przykładem może być rytmiczny "Keda Livre" (Freefall) z funkującą perkusją i afro-beatową mieszanką. W marcu 2011 roku Sara Tavares otrzymała tytuł najlepszego kobiecego głosu podczas wręczenia nagród muzycznych na Wyspach Zielonego Przylądka. Sara Tavares wystąpi na dwóch koncertach, które odbędą się 6 kwietnia o godz. 18 i godz. 20.45 w Teatrze Studio w Warszawie.