Punktem wyjścia do filmu o Róży Luksemburg - działaczce polskiego i niemieckiego ruchu robotniczego i komunistycznego - była jej książka z 1914 roku "Akumulacja kapitału. Przyczynek do ekonomicznego objaśnienia kapitalizmu". Artyści odwiedzili m.in. Zamość - miejsce urodzenia działaczki, budynek upadłego warszawskiego Zakładu Wytwórczego Lamp im. Róży Luksemburg oraz berliński szpital Charite, gdzie w 1919 r. znaleziono ciało zamordowanej aktywistki. Raqs Media Collective założony został w 1992 przez trójkę absolwentów Mass Communications Research Centre na uniwersytecie Jamia Milia Islamia w New Dehli: Jeebesha Bagchiego, Monicę Narulę i Shuddhabratę Senguptę. Początkowo tworzyli oni głównie filmy dokumentalne poświęcone m.in. wpływowi nowych technologii na życie codzienne. Są współzałożycielami organizacji Public Service Broadcasting Trust - animującej produkcję filmów dokumentalnych w Indiach. Prowadzą też The Sarai Programme - rodzaj fabryki sztuki, gdzie działa centrum designu i mediów cyfrowych, kawiarnia i ośrodek badań nad miastem. The Sarai Programme Raqs Media Collective pracuje m.in. z grupami młodych fotografów i pisarzy wywodzących się ze slumsów New Dehli. Słowo raqs oznacza w językach perskim, arabskim i urdu stan, w jaki podczas tańca wprowadzają się derwisze. Realizacje raqs - przybierające zarówno formę multimedialnych instalacji, jak i edukacyjnych zdarzeń - prezentowane były na licznych wystawach na całym świecie, m.in. na 50. i 51. Biennale Sztuki w Wenecji i Documenta 11 w Kassel. Raqs Media Collective też byli kuratorami ostatniego biennale sztuki współczesnej Manifesta 7, które odbyło się w Południowym Tyrolu w 2008 r. Róża Luksemburg, właściwie Rozalia Luxenburg (pseudonimy: Róża Kruszyńska, Maciej Rózga, Spartakus) urodziła się 5 marca 1871 w Zamościu. Była najmłodszym z pięciorga dzieci żydowskiego kupca. Ukończyła w II Warszawskie Żeńskie Gimnazjum. Jeszcze jako uczennica wstąpiła do kółek partii Proletariat, a w 1887 r. - do partii Proletariat. W Szwajcarii studiowała filozofię, ekonomię i prawo, obroniła doktorat na temat rozwoju przemysłowego Królestwa Polskiego i poznała emigrantów rosyjskich. Była współzałożycielką Polskiej Partii Socjalistycznej (PPS), a później Socjaldemokracji Królestwa Polskiego (SDKP), przekształconej w Socjaldemokrację Królestwa Polskiego i Litwy (SDKPiL). Redagowała w Paryżu organ partyjny "Sprawa Robotnicza". Od 1898 przebywała w Niemczech, a chcąc uzyskać obywatelstwo niemieckie, wyszła za mąż za niemieckiego anarchistę Gustawa Lubecka. Należała do przywódców Socjaldemokratycznej Partii Niemiec i uczestniczyła w obradach II Międzynarodówki. W 1904 spędziła trzy miesiące w więzieniu za obrazę cesarza Wilhelma II w publicznym przemówieniu. W latach 1905-1906 uczestniczyła w rewolucji w Warszawie i Petersburgu. W 1906 r. przez kilka miesięcy więziona była w X Pawilonie Cytadeli Warszawskiej. Od 1907 r. prowadziła działalność w Niemczech; opowiadała się za masowymi strajkami jako drogą dla rewolucji i obalenia kapitalizmu przemocą. W 1918 r. była współzałożycielką Komunistycznej Partii Niemiec (KPD). W styczniu 1919 zatrzymana została wraz z Karlem Liebknechtem i Wilhelmem Pieckiem za udział powstaniu robotniczym w Berlinie. Policja przekazała więźniów żołnierzom Freikorpsu, którzy po przesłuchaniu pobili, a następnie strzałem z pistoletu w skroń zastrzelili Różę Luksemburg. Jej zwłoki odnaleziono dopiero w lipcu 1919 r. Róża Luksemburg była przedstawicielką lewego, rewolucyjnego skrzydła II Międzynarodówki, a zarazem krytykiem Lenina i partii bolszewickiej. Kwestionowała polskie dążenia niepodległościowe. Wystawę "Kapitał Akumulacji" i prezentowany na niej film będzie można oglądać do 19 lipca. Wystawa jest częścią dużego międzynarodowego projektu artystycznego pt. "The Promised City" (Miasto obiecane), w ramach którego w Berlinie, Warszawie i Bombaju twórcy z Polski, Niemiec i Indii próbują, za pomocą fotografii, przedstawień teatralnych i performansów, opowiedzieć o miastach i ich mieszkańcach. Działaniom tym - od lutego do października - towarzyszą pokazy filmów, wykłady i dyskusje. "The Promised City" jest wspólnym przedsięwzięciem Goethe Institut w Warszawie oraz Instytutu Polskiego w Berlinie, które do współpracy zaprosiły także Goethe Institut w Bombaju. Patronat prasowy nad projektem "The Promised City" sprawuje Polska Agencja Prasowa.