Na dnie ważącego15 kilogramów pudła wypełnionego dokumentami znalazł on tekst zatytułowany "Świeca łojowa", zadedykowany "Dla Pani Bunkeflod...". Okazało się, że jest to rękopis Andersena, prawdopodobnie z 1823 roku, będący najprawdopodobniej jego pierwszą baśnią. Napisał ją jako osiemnastolatek i zadedykował wdowie po miejscowym pastorze. Baśń opowiada o lekceważonej brzydkiej świecy łojowej, poprzedniczce świec stearynowych, której świetliste piękno zostaje odkryte dopiero po pewnym czasie. Baśnie Andersena, opublikowane po raz pierwszy w Kopenhadze w 1835 r., zostały przetłumaczone na ponad 80 języków. Na polski przełożył je min. Jarosław Iwaszkiewicz. Najbardziej znane to: "Nowe szaty cesarza", "Brzydkie kaczątko", "Królowa Śniegu", czy "Dziewczynka z zapałkami". W 2005 roku, na 200. rocznicę urodzin pisarza, Poczta Polska wydala dwa znaczki z postaciami z jego baśni.