(A)pollonia to teatralny traktat filozoficzny o akcie ofiary, różnych jej obliczach i konsekwencjach. Inaczej niż we wcześniejszych inscenizacjach, tym razem Warlikowski nie reżyseruje gotowego tekstu dramatycznego. Jego najnowszy spektakl powstał z melanżu różnych tekstów: tragedii antycznych (Ifigenia w Aulidzie, Oresteja, Herakles oszalały, Alkestis), reportaży Hanny Krall, prozy J.M. Coetzeego (Elisabeth Costello), głośnej powieści Jonathana Litella Łaskawe, fragmentów wierszy Marcina Świetlickiego. Hanna Krall i grecka tragedia Warlikowski zestawia opowiadania Hanny Krall z tragediami greckimi, ożywiając martwe zdawałoby się figury i historie mityczne. Przewrotna strategia reżyserska nie pozwala nam jednak widzieć w bohaterkach spektaklu wyłącznie biernych ofiar. Warlikowski podważa zbyt łatwy podział na kata i ofiarę: pierwszemu pozwala wypowiedzieć swoją obronę, w drugiej pokazuje niejednoznaczność motywów postępowania i krzywdę, jaką potencjalnie może spowodować bezgraniczne poświęcenie, złożenie w ofierze własnego życia. Warlikowski nie potępia, nie osądza. Przygląda się uważnie skomplikowaniu człowieka i jego niełatwym relacjom ze światem. "Mocny, prześmiewczy" "Warlikowski stworzył mocny, momentami prześmiewczy spektakl o tym, jak niejednoznaczne są wszelkie definicje: zbrodni, sprawiedliwości, winy. W winie potencjalnie uczestniczymy wszyscy - niektórzy po prostu urodzili się w szczęśliwszych okolicznościach niż ci, których osądza się jako zbrodniarzy. Wojna nie kończy się nigdy - trwa w pamięci uczestników i ich dzieci. Ofiara nie ma sensu nawet jako przykład dla potomnych. Wnuk "sprawiedliwej" Apolonii jako izraelski żołnierz może być kiedyś zmuszony strzelać do Palestyńczyków. Nic nie da się wyjaśnić. Gdy Agamemnon próbuje uświadomić słuchaczom fakt, że podczas II wojny światowej człowiek ginął średnio co 4,6 sekundy, zakrawa to na większy absurd niż to, gdy mająca oddać życie Alkestis zaczyna histeryczną przemowę o zaletach seksu z delfinami". (Joanna Derkaczew "Gazeta Wyborcza" 18.05.2009, nr 115) Sukces spektaklu: Spektakl, który otwierał działalność warszawskiego Nowego Teatru, powstał jako koprodukcja z Narodowym Starym Teatrem z Krakowa, Festival d'Avignon, Théatre National de Chaillot w Paryżu, Théatre Royal de la Monnaie w Brukseli, Théatre de la Place w Lie`ge, Comédie de Gene`ve-Centre Dramatique w Genewie i Wiener Festwochen. Polskie przedstawienie, zaprezentowane na legendarnym dziedzińcu Pałacu Papieży w Awinionie, największej festiwalowej scenie, stało się jednym z najważniejszych wydarzeń francuskiego letniego festiwalu teatralnego, zbierając entuzjastyczne recenzje w tak opiniotwórczych pismach jak "Le Monde", "Le Figaro" czy "Liberation". (A)pollonii na Boskiej Komedii nie mogło zabraknąć. Teatr Łaźnia Nowa, os. Szkolne 25, sala Duża Huta 13 grudnia 2009 (Niedziela) godz. 17.00 14 grudnia 2009 (Poniedziałek) godz. 17.00