- Przyznanie tytułu doktora honorowego prof. Gerhardowi Ertlowi jest uznaniem jego zasług dla rozwoju światowej nauki i wychowania wielu pokoleń naukowców, dla których jest niekwestionowanym autorytetem naukowym, intelektualnym i moralnym, reprezentującym podstawowe wartości, na których oparta jest nasza cywilizacja - powiedział w czasie uroczystości wręczenia wyróżnienia rektor uczelni prof. Antoni Bukaluk. - Przyznając tę godność wskazujemy na postać wybitną, znacznie wykraczającą w zakresie oddziaływania poza obszar własnej dziedziny naukowej. Postać, która należy do grona twórców nauki i kultury, kształtującej teraźniejszość i formującej przesłanki przyszłości, stanowiącej elitę ludzi o nieprzeciętnych zdolnościach i umysłach - zaznaczył rektor. Prof. Ertl urodził się w 1936 r. Ukończył fizykę na Uniwersytecie Technicznym w Stuttgarcie. W 1961 r. podjął pracę na Uniwersytecie Technicznym w Monachium, gdzie po czterech latach został doktorem, a po kolejnych dwóch latach - doktorem habilitowanym. W 1973 r. przeniósł się na Uniwersytet Ludwika Maksymiliana w Monachium, a w 1985 r. został dyrektorem Instytutu Fritza Habera w Berlinie, wchodzącego w skład Instytutu Max Plancka, pełniąc to stanowisko do emerytury w 2004 r. Zainteresowania naukowe profesora dotyczyły m.in. katalizy heterogenicznej, przestrzenno-czasowej samoorganizacji w reakcjach zachodzących na powierzchni ciał stałych, a ostatnio również femtochemii. Wyjaśnienie przez uczonego zachodzących w skali atomowej mechanizmów odpowiedzialnych za procesy katalitycznego utleniania tlenku węgla i wodoru na platynie stało się podstawą do konstrukcji katalizatorów nowej generacji. Proef. Ertl określił też po raz pierwszy mechanizm procesu katalitycznego syntezy amoniaku, co pozwoliło na wykorzystanie wyników badań naukowych w przemyśle nawozów sztucznych. Prof. Ertl za badania procesów chemicznych na powierzchni ciał stałych w 2007 r. otrzymał nagrodę Nobla. W czasie swojej kariery prof. Ertl był promotorem 124 przewodów doktorskich i sprawował opiekę nad 23 przewodami habilitacyjnymi. Opublikował 681 prac naukowych. W dowód uznania zasług 23 akademie i towarzystwa naukowe przyznały mu status członka honorowego, w tym Polska Akademia Nauk. Tytuł doktora h.c. nadało mu 10 uniwersytetów na świecie.