Na ekspozycji prezentowane są prace profesorów Tymona Niesiołowskiego (1886-1957), Bronisława Jamontta (1882-1962) i Stanisława Borysowskiego (1906-1988). Prof. Górskiego i artystów łączyła praca na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika, a wszyscy z wyjątkiem prof. Borysowskiego byli też związani z Uniwersytetem Stefana Batorego w Wilnie, do którego tradycji odwołuje się toruńska uczelnia. Na wystawie prezentowane są też inne pamiątki z mieszkania profesora, które udostępniło Towarzystwo Naukowe w Toruniu. Kolekcja prof. Górskiego, obecnie należąca do muzeum UMK, liczy około stu płócien, grafik i rysunków. Składają się na nią prace Tadeusza Cieślewskiego (syna), Jerzego Hoppena, Leona Kosmulskiego, Edwarda Kuczyńskiego, Jerzego Skoczylasa i innych artystów z XVII-XIX w. Konrad Górski studiował polonistykę w Warszawie i slawistykę w Pradze. W 1929 r. habilitował się na Uniwersytecie Warszawskim. W latach 1934-1939 wykładał na Uniwersytecie Stefana Batorego w Wilnie. Po wojnie był współorganizatorem i pracownikiem Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. W 1950 r. został pozbawiony praw do nauczania. Przez kolejne sześć lat pracował w Instytucie Badań Literackich PAN, a później powrócił na UMK, gdzie wykładał do roku 1965. W badaniach koncentrował się na warstwie ideologii oraz tekstologii w twórczości Mickiewicza i w piśmiennictwie arian. Był doktorem honoris causa Uniwersytetu Jagiellońskiego (1973), Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego (1980) i Uniwersytetu Mikołaja Kopernika (1981).