Obecna nekropolia pod tą nazwą powstała w okresie Księstwa Warszawskiego, gdy stary cmentarz musiał ustąpić miejsca fortyfikacjom. W XVI w. świątynię przejęli protestanci i coraz liczniej chowano tu zmarłych ewangelików ze Starego Miasta. Gdy w początkach XVIII wieku staromiejska gmina ewangelicka została pozbawiona kościoła Najświętszej Maryi Panny, cmentarz ten stał się dla niej jedynym miejscem pochówków. Uważano go wówczas za najpiękniejszą z toruńskich nekropolii. Kościół św. Jerzego został rozebrany podczas budowy fortyfikacji miejskich w okresie Księstwa Warszawskiego i to przesądziło o likwidacji otaczającego go cmentarza. Gmina ewangelicka św. Jerzego zakupiła wówczas parcelę na Chełmińskim Przedmieściu, z przeznaczeniem jej na nowy cmentarz, a pierwszy pogrzeb odbył się 13 czerwca 1811 r. Ta nekropolia przetrwała - jej spadkobiercą jest dzisiejszy cmentarz przy ul. Gałczyńskiego, który tradycyjnie bywa nazywany Cmentarzem św. Jerzego. Jest to najstarszy zachowany cmentarz Torunia. Od chwili ulokowania nekropolii pod obecnym adresem, prawo do korzystania z niej uzyskały również inne Kościoły Torunia, które podobnie jak gmina św. Jerzego utraciły swoje miejsca pochówków. W 1811 r. użytkownicy nie mieli początkowo wyraźnie wyodrębnionych części, jednak sytuacja ta powodowała konflikty i w połowie XIX w. wyznaczono odrębne kwatery dla poszczególnych Kościołów. Wówczas ukształtował się szczegółowy podział terenu pomiędzy trzy parafie ulokowane na Starym Mieście, ale użytkownikami cmentarza przez krótki czas były także wspólnoty ewangelickie i katolickie z Nowego Miasta. Po 1920 r. chowano tu również prawosławnych. Ostatnim pochówkiem, który zgromadził na cmentarzu setki mieszkańców miasta, był pogrzeb gen. Elżbiety Zawackiej ps. "Zo". Kurierka Komendy Głównej Armii Krajowej, Cichociemna, twórczyni Archiwum Pomorskiego AK, została w styczniu 2009 roku pochowana z pełnym ceremoniałem wojskowym. Obecnie powierzchnia cmentarza liczy około 8 ha. Dysponentami nekropolii są katolickie parafie staromiejskie oraz gmina ewangelicka św. Szczepana. Od siedmiu lat na cmentarzu organizowane są doroczne kwesty na ratowanie zabytkowych nagrobków. Przez ten czas zebrano łącznie niemal 67,2 tys. zł. Zebrane dotychczas fundusze pozwoliły odrestaurować do tej pory łącznie 17 kwater. Do odnowienia wybierane są w pierwszej kolejności nagrobki najstarsze, najbardziej wartościowe artystycznie lub poświęcone zasłużonym postaciom. Odnowiono dotychczas miejsca pochówku zasłużonych torunian: Władysława Szumana, Johanna Ephraima Wessela, Mariana Sydowa, kwaterę rodzinną Leona i Wandy Szumanów (6 pomników), nagrobek Mariana Doerffera, pomnik aktorskiej rodzinny Łodzińskich i Rodziewiczów, nagrobek Jana Chryzostoma Ornassa, gen. Stefana Ludwika de Latour, ks. Heliodora Grzymały-Łaszewskiego i Mieczysława Limanowskiego. Oczyszczono także z mchu i zawilgoceń pomniki dra Ottona Steinborna oraz prof. Bronisława Jamontta. Celem tegorocznej kwesty będzie odnowienie nagrobków Ludwika Kolankowskiego (1882-1956, historyk, piłsudczyk, pierwszy rektor UMK) oraz Waleriana Preisnera (1894-1966, romanista, bibliotekarz, pracownik naukowy UMK).